Uit elkaar of niet?
Hoi allemaal, ik wil toch even iets van me afschrijven zonder “oordelen” ik ben op zoek naar tips en begrip want voel me niet veilig genoeg naar familie/vrienden.
mijn man en ik zijn nu bijna 7 jaar samen. SMOOR verliefd toen ik hem leerde kennen. Liefde op het eerste gezicht en ik denk andersom ook. Nu samen een mooi vrijstaand huis en twee kindjes (2&4). Nu komt het, het leven is zo lastig samen geworden. Hij reageert ALLES op me af. Moeilijke dag op het werk? Ik krijg volle laag, slechte nacht kinderen? Ik krijg de volle laag. Even druk gehad met alles. Ik krijg de volle laag. Tot aan kwetsen aan toe, ik huil ik smeek ik vraag zo vaak om te stoppen, zeg 1000 keer sorry en probeer het uit te praten. Hij blijft er bij, hij is onschuldig ik ben een zeikerd. Soms na een paar dagen (wanneer ik vol hou) zegt hij sorry maar meesta draait hij het zo dat het toch wel mijn schuld was. Als ik niks meer zeg, kan hij letterlijk dag erna zeggen ; zo ga je weer normaal doen, ik kan er wel tegen etc (terwijl hij met vanalles gaat roepen en afreageren tot hij reactie krijgt)
Als we geen kinderen hadden was ik weg, maar hij is een super goede papa, en zonder oordeel van anderen wil ik gewoon eerlijk zeggen dat ik (financieel) een goed leven heb door hem.
ik weet niet wat ik moet doen, hij maakt me zo klein, zo onzeker.
iemand met tips of goede hoop? Of goede verhalen na scheiding? Of moet ik het maar accepteren? Bedankt
Mama19912 schreef op 24-06-2023 om 09:35:
[..]
Ik begrijp wat je zegt en heb echt al vaak aan hem gevraagd waarom hij zo doet bijvoorbeeld. Dit kan ik wel alleen vragen wanneer hij niet in zo’n bui is, en wanneer hij niet in zo’n bui is zal hij ook niet boos worden. Zijn reactie is dan of ; ik heb het druk of ik loop hier en hier tegen aan. Ik heb ook al heel vaak gevraagd hoe ik dan wel zou moeten reageren wanneer hij in zo’n bui is. Een van zijn antwoorden is niet reageren en hem laten, dat wil ik wel doen maar hij gaat me op die momenten bewust kwetsen om zijn boosheid kwijt te raken lijkt. Hij kan dan vaak roepen dat het leven niet om mij draait als hij bijv ziet dat het mij raakt. Dus ik probeer al niet meer te huilen bij hem, dat is een van de triggers.
Ook ben ik “gestopt” met gesprekken aan gaan, want ook dat vind hij er vervelend en volgens hem word de situatie dan groter gemaakt dan nodig.
Lang verhaal kort, heb ik zeker naar mezelf gekeken. Maar ik kan er niet meer zo goed tegen omdat ik merk dat alle opmerkingen en reacties me zo onzeker en klein hebben gemaakt en ik mezelf ben verloren.
soms kan hij uit het niet opeens omslaan en dan komen er reacties als; pffff word niet goed van je, (uit het niks) waarop ik bijv reageer uhm wat ik heb gedaan sorry? En dan word hij weer boos omdat ik mezelf zielig Vind bijv. Ik heb zo wel honderden voorbeelden.
Helpt het niet als je opstaat en duidelijk zegt: hier heb ik geen zin in, en daarna ergens anders gaat zitten?
Tja mensen kunnen nu wel direct in het geweer komen: 'oh het woord narcisme wordt genoemd' maar ik vermoed dat die mensen nooit eens goed naar die lijst hebben gekeken en bij voorbaat al afhaken. Ik vind dat kortzichtig en wat makkelijk.
Punt is dat als de man in kwestie hoog scoort op deze lijst (zeg boven de 30 of 35 punten van die lijst) je je het schompes kan gaan werken om de relatie goed te krijgen, je kant assertiviteitstrainingen gaan doen tot je een ons weegt: je blijft alleen maar langer soebatten in een relatie die nooit zal veranderen.
Scoort man laag op de lijst (zeg 25 of daaronder) dan weet je dat dat het dus niet is en kan je op andere manieren aan de slag.
Zo'n lijst doorkijken kost drie minuten. Ik krijg de indruk dat mensen denken dat het bedoelt om zo'n man als narcist (NPD) te duiden maar je kan het ook zien als dat je duidelijk krijgt dat het daar iig niet zit en er dus wellicht verandering mogelijk is
ik heb m ook gedaan, kon er voor mijn ex met autisme zo 21 afvinken. Dat is denk ik de overlap die de 2 spectrumaandoeningen kúnnen hebben. Maar hetzelfde werd eens uitgelegd door een Engelse psychiater: feitelijk zit iedereen op de lijn van autisme, de ene links, de ander midden en de ander rechts en pas na het midden ga je tegen zaken aanlopen.
Dat vond ik dan enigzins een troostende gedachte voor alle mensen mét én alle mensen er omheen.
Mama19912 schreef op 24-06-2023 om 09:35:
[..]
Ik begrijp wat je zegt en heb echt al vaak aan hem gevraagd waarom hij zo doet bijvoorbeeld. Dit kan ik wel alleen vragen wanneer hij niet in zo’n bui is, en wanneer hij niet in zo’n bui is zal hij ook niet boos worden. Zijn reactie is dan of ; ik heb het druk of ik loop hier en hier tegen aan. Ik heb ook al heel vaak gevraagd hoe ik dan wel zou moeten reageren wanneer hij in zo’n bui is. Een van zijn antwoorden is niet reageren en hem laten, dat wil ik wel doen maar hij gaat me op die momenten bewust kwetsen om zijn boosheid kwijt te raken lijkt. Hij kan dan vaak roepen dat het leven niet om mij draait als hij bijv ziet dat het mij raakt. Dus ik probeer al niet meer te huilen bij hem, dat is een van de triggers.
Ook ben ik “gestopt” met gesprekken aan gaan, want ook dat vind hij er vervelend en volgens hem word de situatie dan groter gemaakt dan nodig.
Lang verhaal kort, heb ik zeker naar mezelf gekeken. Maar ik kan er niet meer zo goed tegen omdat ik merk dat alle opmerkingen en reacties me zo onzeker en klein hebben gemaakt en ik mezelf ben verloren.
soms kan hij uit het niet opeens omslaan en dan komen er reacties als; pffff word niet goed van je, (uit het niks) waarop ik bijv reageer uhm wat ik heb gedaan sorry? En dan word hij weer boos omdat ik mezelf zielig Vind bijv. Ik heb zo wel honderden voorbeelden.
bold 1: ja hij gebruikt jou dus als dumpputje. Dat getuigt van te weinig respect. Daar moet jij niet iets mee (behalve respect eisen door grenzen te stellen) maar daar moet vooral hij iets mee. Wil hij dat?
bold 2: dan heeft jij lekker in de tang
bold 3: ik krijg een soort verlamd, murw gevoel bij je. Iets wat ze in de psychologie noemen 'learned helplessness'. Misschien werkt het om helemaal voor jezelf te gaan: op te staan als hij zo begint en weg te lopen. En daarnaast te zeggen: als je zo doorgaat, redden we het niet. In hoeverre zie jij dat jij een probleem hebt en wil je daar aan werken? Zo niet dat trekt dat op den duur een te grote wissel op mij en de relatie.
Ik ben er een beetje wars van het gedrag van joui te gaan micromanagen terwijl het probleem toch duidelijk bij je man ligt. Hij moet angermanagement oid gaan doen. En natuurlijk kan jij daarnaast dingen voor zichzelf doen, maar het blijkt dat je dat al gedaan heeft.
Iemand zei eens tegen mij: "Jouw geduld en gewetensvolheid wordt zijn macht, en daardoor denkt hij van alles te kunnen maken, en straks is hij zielig omdat jij het niet meer trekt en de stekker er uit trekt"
Dat was waardevol, ik mocht ook boos zijn, mijn grenzen en ultimatums stellen.
Bold 3: mooie en goede tip. Bij mijn man werkte dat!
MRI schreef op 24-06-2023 om 11:43:
[..]
bold 1: ja hij gebruikt jou dus als dumpputje. Dat getuigt van te weinig respect. Daar moet jij niet iets mee (behalve respect eisen door grenzen te stellen) maar daar moet vooral hij iets mee. Wil hij dat?
bold 2: dan heeft jij lekker in de tang
bold 3: ik krijg een soort verlamd, murw gevoel bij je. Iets wat ze in de psychologie noemen 'learned helplessness'. Misschien werkt het om helemaal voor jezelf te gaan: op te staan als hij zo begint en weg te lopen. En daarnaast te zeggen: als je zo doorgaat, redden we het niet. In hoeverre zie jij dat jij een probleem hebt en wil je daar aan werken? Zo niet dat trekt dat op den duur een te grote wissel op mij en de relatie.
Ik ben er een beetje wars van het gedrag van joui te gaan micromanagen terwijl het probleem toch duidelijk bij je man ligt. Hij moet angermanagement oid gaan doen. En natuurlijk kan jij daarnaast dingen voor zichzelf doen, maar het blijkt dat je dat al gedaan heeft.
Iemand zei eens tegen mij: "Jouw geduld en gewetensvolheid wordt zijn macht, en daardoor denkt hij van alles te kunnen maken, en straks is hij zielig omdat jij het niet meer trekt en de stekker er uit trekt"
Dat was waardevol, ik mocht ook boos zijn, mijn grenzen en ultimatums stellen.
Bold 3 heb ik zojuist geprobeerd toen hij weer begon en hij zijn letterlijke reactie daarop is; er is altijd wat met jou en niet meer met me praten nu.
Snap wel wat je met de rest bedoelt, ik wil best voor mezelf opkomen en dat doe ik zeker wel. En ook zeker maak ik fouten, maar hier kom ik gewoon niet doorheen, hij zal nooit eens iets bij zichzelf zoeken en ik verwacht dat hij zometeen hoopt dat ik “normaal” doe en vooral lief en vrolijk. Anders verpest ik zijn dag. Wanneer de houding aan zou nemen zoals hierboven beschreven zal hij alleen maar bozer worden. Dus ik weet het even niet, wil geen slachtoffer zijn/spelen dat ben ik niet. Ik wil graag een oplossing, maar heb al veel geprobeerd
Mama19912 schreef op 24-06-2023 om 12:49:
[..]
Bold 3 heb ik zojuist geprobeerd toen hij weer begon en hij zijn letterlijke reactie daarop is; er is altijd wat met jou en niet meer met me praten nu.
Snap wel wat je met de rest bedoelt, ik wil best voor mezelf opkomen en dat doe ik zeker wel. En ook zeker maak ik fouten, maar hier kom ik gewoon niet doorheen, hij zal nooit eens iets bij zichzelf zoeken en ik verwacht dat hij zometeen hoopt dat ik “normaal” doe en vooral lief en vrolijk. Anders verpest ik zijn dag. Wanneer de houding aan zou nemen zoals hierboven beschreven zal hij alleen maar bozer worden. Dus ik weet het even niet, wil geen slachtoffer zijn/spelen dat ben ik niet. Ik wil graag een oplossing, maar heb al veel geprobeerd
Ben je bang voor zijn boosheid?
Praten helpt dus niet. Maar sommige mensen luisteren niet naar woorden maar vooral naar daden. Je bent nu nog bezig met hem, dat hij vervelend is en dat niet moet doen.
Maar misschien moet je je energie daar eens een tijdje uit terug trekken. Niet proberen het leuk te houden tussen elkaar maar het leuk houden voor jezelf. Ik snap dat dat heel moeilijk is met kleine kids om je heen. Maar: misschien meer sporten, naar het theater en met vriendinnen een bakkie doen en dat hij dan thuis dingen opvangt. Dingen doen die jóu voeden. Niet meer je energie weg laten lekken naar die boze man. Dan ga je misschien al minder op eieren lopen.
Dat is de langzame weg. De snelle weg is wat ik hierboven zeg:
ik krijg een soort verlamd, murw gevoel bij je. Iets wat ze in de psychologie noemen 'learned helplessness'. Misschien werkt het om helemaal voor jezelf te gaan: op te staan als hij zo begint en weg te lopen. En daarnaast te zeggen: als je zo doorgaat, redden we het niet. In hoeverre zie jij dat jij een probleem hebt en wil je daar aan werken? Zo niet dat trekt dat op den duur een te grote wissel op mij en de relatie.
Waar je voor kiest, ligt aan wat je nog kan opbrengen of waar je de moed voor hebt. Want hij heeft je murw gemaakt vermoed ik. Je bent bang voor zijn woede. Maar ergens moet je je zelfrespect uit opdiepen en denken "dit verdien ik niet, ik ben meer waard en mijn kinderen zeker, het moet van mij komen want van hem komt het niet"
MRI schreef op 24-06-2023 om 11:27:
Tja mensen kunnen nu wel direct in het geweer komen: 'oh het woord narcisme wordt genoemd' maar ik vermoed dat die mensen nooit eens goed naar die lijst hebben gekeken en bij voorbaat al afhaken. Ik vind dat kortzichtig en wat makkelijk.
Punt is dat als de man in kwestie hoog scoort op deze lijst (zeg boven de 30 of 35 punten van die lijst) je je het schompes kan gaan werken om de relatie goed te krijgen, je kant assertiviteitstrainingen gaan doen tot je een ons weegt: je blijft alleen maar langer soebatten in een relatie die nooit zal veranderen.
Scoort man laag op de lijst (zeg 25 of daaronder) dan weet je dat dat het dus niet is en kan je op andere manieren aan de slag.
Zo'n lijst doorkijken kost drie minuten. Ik krijg de indruk dat mensen denken dat het bedoelt om zo'n man als narcist (NPD) te duiden maar je kan het ook zien als dat je duidelijk krijgt dat het daar iig niet zit en er dus wellicht verandering mogelijk is
Dit soort lijstjes geeft hooguit informatie over de stoornis maar het is niet aan de partner om te bepalen of de andere partner hoog scoort op zo'n lijstje en het dan " waarschijnlijk" wel zal hebben.
Mensen kunnen zaken verkeerd interpretreren of een situatie anders vertalen of zo in een slachtofferrol zitten, waardoor je met zo'n lijstje al snel de ander hoog kunt laten scoren. Als je ontevreden bent over je relatie ligt het al snel aan de ander, er zijn weinig mensen die naar hun eigen rol in het geheel kijken. Om dan a.d.h.v. zo'n lijstje te gaan bepalen dat het aan de ander ligt en de relatie toch niet zal veranderen......is denk ik niet zo'n handige keuze. Als er echt vermoedens zijn van een stoornis kun je beter deskundige hulp inschakelen. De man van TO kan bv ook een burnout hebben o.i.d. waardoor hij reageert zoals hij reageert, wie zal het zeggen. Mocht de ander daar niet aan mee willen werken kun je altijd zelf andere keuzes maken.
Gingergirl schreef op 24-06-2023 om 13:09:
[..]
Dit soort lijstjes geeft hooguit informatie over de stoornis maar het is niet aan de partner om te bepalen of de andere partner hoog scoort op zo'n lijstje en het dan " waarschijnlijk" wel zal hebben.
Mensen kunnen zaken verkeerd interpretreren of een situatie anders vertalen of zo in een slachtofferrol zitten, waardoor je met zo'n lijstje al snel de ander hoog kunt laten scoren. Als je ontevreden bent over je relatie ligt het al snel aan de ander, er zijn weinig mensen die naar hun eigen rol in het geheel kijken. Om dan a.d.h.v. zo'n lijstje te gaan bepalen dat het aan de ander ligt en de relatie toch niet zal veranderen......is denk ik niet zo'n handige keuze. Als er echt vermoedens zijn van een stoornis kun je beter deskundige hulp inschakelen. De man van TO kan bv ook een burnout hebben o.i.d. waardoor hij reageert zoals hij reageert, wie zal het zeggen. Mocht de ander daar niet aan mee willen werken kun je altijd zelf andere keuzes maken.
heb je de lijst bekeken? Als iemand bijvoorbeeld boven de 35 scoort, kan je alsnog naar een therapeut hoor. Dat is ook de bedoeling, zeg ik er ook bij.
Ik bedoel: als persoon in kwestie laag scoort, is er toch niks aan de hand? Scoort hij wel hoog dan kan je je meer gaan informeren evt. met therapeut.
Twee dingen: a. als iemand in cluster b persoonlijkheidsstoornis spectrum zit, zal zij of hij zelden zelf gaan. b. heel veel meegemaakt dat therapeuten zich in lieten pakken door ex die later de diagnose NPS kreeg. Hij gaf zelf toe dat hij ze kon playen, dat ik de enige was welke spelletjes hij speelde doorzag, dus therapeutische interventies zeggen ook niet alles. Maar goed, dit speelde wel tien jaar geleden toen clusterb problematiek nog weinig bekend was in het collectief.
Ik zeg erbij dat de lijst een indicatie is en geen diagnose is.
Tja, je kunt ook de lijst niet lezen, denken dat jouw inbreng verschil uitmaakt en heel hard gaan werken om toxisch gedrag te normaliseren.
Dat heb ik gedaan. heeft me jaren van leven gekost. Allemaal voor niks, behalve dat ik zwaar gekwetst ben geraakt. Uiteindelijk kwam de diagnose en toen begreep ik alles wat er gebeurd was. Had ik deze lijst gehad, dan had ik anders gehandeld: het geopperd bij therapeuten bijvoorbeeld. Dat maakt dat ik dat anderen niet gun en deze lijst toch geef.
MRI schreef op 24-06-2023 om 12:58:
[..]
Ben je bang voor zijn boosheid?
Praten helpt dus niet. Maar sommige mensen luisteren niet naar woorden maar vooral naar daden. Je bent nu nog bezig met hem, dat hij vervelend is en dat niet moet doen.
Maar misschien moet je je energie daar eens een tijdje uit terug trekken. Niet proberen het leuk te houden tussen elkaar maar het leuk houden voor jezelf. Ik snap dat dat heel moeilijk is met kleine kids om je heen. Maar: misschien meer sporten, naar het theater en met vriendinnen een bakkie doen en dat hij dan thuis dingen opvangt. Dingen doen die jóu voeden. Niet meer je energie weg laten lekken naar die boze man. Dan ga je misschien al minder op eieren lopen.
Dat is de langzame weg. De snelle weg is wat ik hierboven zeg:
ik krijg een soort verlamd, murw gevoel bij je. Iets wat ze in de psychologie noemen 'learned helplessness'. Misschien werkt het om helemaal voor jezelf te gaan: op te staan als hij zo begint en weg te lopen. En daarnaast te zeggen: als je zo doorgaat, redden we het niet. In hoeverre zie jij dat jij een probleem hebt en wil je daar aan werken? Zo niet dat trekt dat op den duur een te grote wissel op mij en de relatie.
Waar je voor kiest, ligt aan wat je nog kan opbrengen of waar je de moed voor hebt. Want hij heeft je murw gemaakt vermoed ik. Je bent bang voor zijn woede. Maar ergens moet je je zelfrespect uit opdiepen en denken "dit verdien ik niet, ik ben meer waard en mijn kinderen zeker, het moet van mij komen want van hem komt het niet"
Ik ben inderdaad bang voor zijn boosheid en dat voelt hij ook, vind die heel vervelend en irritant(dan ga ik vaak sorry zeggen bijv als hij in zo’n bui is) hij wilt geen boeman zijn.
ik merk vaak wanneer ik dingen zonder hem doe, hij eigenlijk kwader wordt. Dan krijg ik vaak opmerkingen dat ik gelukkiger zonder hem ben. (Ik leg hem dan ook wel uit dat dat niet zo is maar het kwaad is al geschied) Of dat de kinderen “voelen” dat ik niet bij papa wil zijn etc. Dus soms vind ik het lastig wat dan wel helpt als het ware.
Bedankt voor je tips, ik ga daar mee aan de slag.
Mama19912 schreef op 24-06-2023 om 13:56:
[..]
Ik ben inderdaad bang voor zijn boosheid en dat voelt hij ook, vind die heel vervelend en irritant(dan ga ik vaak sorry zeggen bijv als hij in zo’n bui is) hij wilt geen boeman zijn.
ik merk vaak wanneer ik dingen zonder hem doe, hij eigenlijk kwader wordt. Dan krijg ik vaak opmerkingen dat ik gelukkiger zonder hem ben. (Ik leg hem dan ook wel uit dat dat niet zo is maar het kwaad is al geschied) Of dat de kinderen “voelen” dat ik niet bij papa wil zijn etc. Dus soms vind ik het lastig wat dan wel helpt als het ware.
Bedankt voor je tips, ik ga daar mee aan de slag.
Maar je kunt dus niets doen waardoor hij niet kwaad wordt, behalve lief zijn en zijn dag goed maken? Dat is onrechtvaardig. Jij bent een mens je mag dingen voor jezelf doen. Jij mag ook balen of kwaad worden of balen van zijn humeur en woorden. Je bent geen pop. En ja, je mag ook bang zijn voor zo'n kwaadheid.
Ik zou toch ook zelf hulp gaan zoeken bij je angst voor zijn kwaadheid (heb je altijd al angst voor kwaadheid gehad? Houd op met uitleggen, dat heb je waarschijnlijk al honderd keer gedaan en heeft dus geen effect.
Leer van hem: hij haalt zijn schouders op over jouw emoties. Dat kan jij ook wat meer over de zijne: dan is hij maar kwaad. Jij hebt recht op jouw emoties.
Ik kan me wel iets voorstellen bij hem in de zin van een tegenkracht willen voelen. Als iemand bang is en daar zelfs sorry voor zegt, voelt dat als iets grenzeloos, ook al heb je het zelf veroorzaakt. Zoals kleuters die grenzen opzoeken, bedoel ik het. Dat geeft dan ook een gevoel van veiligheid als die eenmaal gegeven worden. Dan weten ze waar ze aan toe zijn
MRI schreef op 24-06-2023 om 14:14:
[..]
Maar je kunt dus niets doen waardoor hij niet kwaad wordt, behalve lief zijn en zijn dag goed maken? Dat is onrechtvaardig. Jij bent een mens je mag dingen voor jezelf doen. Jij mag ook balen of kwaad worden of balen van zijn humeur en woorden. Je bent geen pop. En ja, je mag ook bang zijn voor zo'n kwaadheid.
Ik zou toch ook zelf hulp gaan zoeken bij je angst voor zijn kwaadheid (heb je altijd al angst voor kwaadheid gehad? Houd op met uitleggen, dat heb je waarschijnlijk al honderd keer gedaan en heeft dus geen effect.
Leer van hem: hij haalt zijn schouders op over jouw emoties. Dat kan jij ook wat meer over de zijne: dan is hij maar kwaad. Jij hebt recht op jouw emoties.
Ik kan me wel iets voorstellen bij hem in de zin van een tegenkracht willen voelen. Als iemand bang is en daar zelfs sorry voor zegt, voelt dat als iets grenzeloos, ook al heb je het zelf veroorzaakt. Zoals kleuters die grenzen opzoeken, bedoel ik het. Dat geeft dan ook een gevoel van veiligheid als die eenmaal gegeven worden. Dan weten ze waar ze aan toe zijn
Klinkt een beetje zwart wit, hij is natuurlijk niet ALTIJD boos. Maar als hij eenmaal in zo’n bui zit kan ik er niks meer aan doen inderdaad.
Nee, ik ben nooit bang geweest voor kwaadheid , of dat mensen op me zijn. Dat is de afgelopen jaren een beetje zo ontstaan.
En als ik hem laat in zijn kwaadheid kan hij prima mij 2/3 dagen negeren (buiten de kinderen om dan) om dan op 4e dag te zeggen; zo kan je weer normaal doen? En ik accepteer het wel van je etc hoeven verder nergens meer over te hebben. Vind ik lastig want dan voel ik me aangevallen? Wil ik me graag verdedigen en eens horen van hey dat lag bij mij, waardoor ik weer dat vervelende gesprek aan ga wat hij niet wilt. Dus dan zeg ik maar sorry en is in ieder geval even vrede. (Op die momenten wilt hij dat wel horen, maar niet wanneer hij er nog niet klaar voor is lijkt. Al hoef ik die sorry niet zeggen, als ik het niet doe begint de hele bui + opmerkingen opnieuw)
Wat naar toch. Hij weet heel erg goed jou te raken. Accepteer niet langer dat hij jou vertelt of jij je abnormaal of niet gedraagt. Zeg geen sorry alleen omdat je de sfeer wil redden. Lach hem ronduit uit bijvoorbeeld.
Laat het juist eens gebeuren. Laat het maar knallen. Accepteer niet langer het patroon. Stap eruit. Bijt anders dan anders van je af.
Mama19912 schreef op 24-06-2023 om 14:26:
[..]
Klinkt een beetje zwart wit, hij is natuurlijk niet ALTIJD boos. Maar als hij eenmaal in zo’n bui zit kan ik er niks meer aan doen inderdaad.
Nee, ik ben nooit bang geweest voor kwaadheid , of dat mensen op me zijn. Dat is de afgelopen jaren een beetje zo ontstaan.
En als ik hem laat in zijn kwaadheid kan hij prima mij 2/3 dagen negeren (buiten de kinderen om dan) om dan op 4e dag te zeggen; zo kan je weer normaal doen? En ik accepteer het wel van je etc hoeven verder nergens meer over te hebben. Vind ik lastig want dan voel ik me aangevallen? Wil ik me graag verdedigen en eens horen van hey dat lag bij mij, waardoor ik weer dat vervelende gesprek aan ga wat hij niet wilt. Dus dan zeg ik maar sorry en is in ieder geval even vrede. (Op die momenten wilt hij dat wel horen, maar niet wanneer hij er nog niet klaar voor is lijkt. Al hoef ik die sorry niet zeggen, als ik het niet doe begint de hele bui + opmerkingen opnieuw)
Natuurlijk zal hij niet ALTIJD boos zijn, maar wel heel vaak en vooral wanneer dat HEM het best uitkomt! Hij is een manipulerend persoon en kleineert jou uit eigen ontevredenheid en onmacht, dat is wat ik lees.
Zolang jij maar sorry zegt op het moment het voor HEM uitkomt, dan is het goed en dat doe jij dan ook trouw, puur en alleen om de goede lieve vrede te bewaren. Er mag vooral niet meer over gepraat worden achteraf, want stel dat hij zou moeten toegeven fout te zijn………
Jullie relatie is toxisch en het zal alleen maar erger worden, net zo ver gaan totdat jij nog maar een schim van jezelf bent! Is je mooie huis en financiële toestand dit allemaal waard? Jullie kinderen groeien op in deze toxische relatie en leren dat je als vrouw dus superonderdanig aan een man dient te zijn, dat wil je toch niet voor je kinderen?
Werk jij zelf, ben je financieel afhankelijk van hem? Weet je omgeving in wat voor relatie jij zit, hoe hij jou kleineert en emotioneel mishandeld (dagen negeren)?
Mijn advies: maak eens een afspraak met je huisarts en doe je verhaal. Praat erover met een goeie vriendin, want zo kun je echt niet nog jaren verder, niet voor jezelf, maar zeker niet voor je kinderen.
Sterkte!
MRI schreef op 24-06-2023 om 13:21:
[..]
heb je de lijst bekeken? Als iemand bijvoorbeeld boven de 35 scoort, kan je alsnog naar een therapeut hoor. Dat is ook de bedoeling, zeg ik er ook bij.
Ik bedoel: als persoon in kwestie laag scoort, is er toch niks aan de hand? Scoort hij wel hoog dan kan je je meer gaan informeren evt. met therapeut.
Twee dingen: a. als iemand in cluster b persoonlijkheidsstoornis spectrum zit, zal zij of hij zelden zelf gaan. b. heel veel meegemaakt dat therapeuten zich in lieten pakken door ex die later de diagnose NPS kreeg. Hij gaf zelf toe dat hij ze kon playen, dat ik de enige was welke spelletjes hij speelde doorzag, dus therapeutische interventies zeggen ook niet alles. Maar goed, dit speelde wel tien jaar geleden toen clusterb problematiek nog weinig bekend was in het collectief.
Ik zeg erbij dat de lijst een indicatie is en geen diagnose is.
Tja, je kunt ook de lijst niet lezen, denken dat jouw inbreng verschil uitmaakt en heel hard gaan werken om toxisch gedrag te normaliseren.
Dat heb ik gedaan. heeft me jaren van leven gekost. Allemaal voor niks, behalve dat ik zwaar gekwetst ben geraakt. Uiteindelijk kwam de diagnose en toen begreep ik alles wat er gebeurd was. Had ik deze lijst gehad, dan had ik anders gehandeld: het geopperd bij therapeuten bijvoorbeeld. Dat maakt dat ik dat anderen niet gun en deze lijst toch geef.
Jij snapt mijn punt niet.
Ja ik ken de lijst. Er zijn tig van dit soort lijsten op internet te vinden. Prima als je meer informatie wilt over het onderwerp. Maar om zelf te gaan bepalen middels zo'n lijst dat iemand " hoog scoort" en daar dan maar mee naar een therapeut moet of dat het geen zin heeft verder te gaan; nee dat is niet zo te bepalen.
" als iemand boven de 35 scoort" ; nee iemand scoort niet boven de 35, jij vind dat diegene boven de 35 scoort. Dat zijn 2 verschillende dingen. Jij bent geen deskundige. Laat een deskundige dat maar bepalen of iemand hoog scoort en of het een indicatie is wat verder onderzocht moet worden. Dat is niet aan de persoon die ontevreden/ verdrietig/boos etc is om te bepalen, die zal het vanuit emotie al gauw " hoog" invullen. Die kan wel zijn / haar verhaal neerleggen bij een therapeut.
