Relaties Relaties

Relaties

GitteNN

GitteNN

10-02-2017 om 10:56

Verder na ontrouw deel 2


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ook Ervaring

Ook Ervaring

12-05-2017 om 10:55

Hoi

Espe!

Geweldig dat je hier je verhaal wilt schrijven!

Jouw verhaal maakt het draadje over 'verder gaan na ontrouw' weer een beetje completer.
We hebben nu 'onze' (de bedrogen echtgenotes) kant gehad.
Die van Fay, als in 'de vrouw die onze man afleidde', en het vehaal van jou, 'de man die vreemdging', die onze man had kunnen zijn.
Al deze verhalen bij elkaar werpen zo'n genuanceerd licht op 'de zaken'.
Ok, geen verhaal is het zelfde, maar er zijn overal raakvlakken.

Het gaat over menselijke fouten en hoe deze weer te herstellen.
Wat duidelijk is, is dat je heel veel spijt hebt en berouw toont, hopelijk is dit voor je vrouw een opening naar een doorstart voor een tweede kans!

Misschien kun je je vrouw attenderen op deze topic, mocht ze erg zwart/wit denken over het vreemdgaan.
Er is een weg van vergeving en je kunt er samen sterker uitkomen dan dat je voorheen ooit mogelijk hield.
Maar daar moet je sámen aan werken en alleen als je het echt allebei wil.

Ik hoop echt van ganser harte dat jullie de weg zullen vinden om samen door te gaan.
Ik weet niet of jullie samen kinderen hebben, alleen al voor hen zou het fantastisch zijn.

Zet hem op Espe!
Sterkte.

SkiHappy

SkiHappy

12-05-2017 om 13:13

espe

wauw, moedig je verhaal! en als vrouw die bedrogen is... doet me dit goed om te lezen. zo herkenbaar met mijn man. helemaal boeiend al die verschillende kanten die nu komen, ik hoop dat dit kan duren want dit is zo zinvol voor iedereen. dit helpt elkaar te begrijpen, milder te worden en inzichten te krijgen.
ik sluit me helemaal aan bij de reactie van "Ook Ervaring"
Je vrouw zal er zeker deugd aan hebben dat je zo hard voor haar vecht, ik duim voor jullie!

x

GitteNN

GitteNN

12-05-2017 om 13:56

mooie mensen

Wat een mooie mensen zitten hier!! Een helpende hand voor alle partijen. Hoe fijn is dat? Dankbaar ben ik dat als het me dan toch overkomen is hier mag zijn.

x

Ook Ervaring

Ook Ervaring

12-05-2017 om 14:15

GitteNN,

Zo ervaar ik het ook.
Met mildheid kom je het verst.

Borreltje maar weer dan?
Het is ten slotte vrijdag middag

XXX

GitteNN

GitteNN

12-05-2017 om 15:38

haha

zouden we eigenlijk moeten doen he? Maar dan echt. Stel je toch voor dat we elkaars buurvrouwen zijn? Schrik je je ook dood. Wie durft?

Even wat andere inhoud van dit draadje hoor. Voelt als een vriendinnenclubje haha

SkiHappy

SkiHappy

12-05-2017 om 15:57

Ik begin met koffie en doe dan een glaasje op ons!

Xxx

GitteNN

GitteNN

12-05-2017 om 16:27

zit ook nog aan de koffie hoor. maar zou wel leuk zijn. haha
denk dat niemand hier behoefte aan heeft wel?

Ook Ervaring

Ook Ervaring

12-05-2017 om 17:21

Grappig

Ik denk zoooo vaak aan dit forum en iedereen die hier meedoet, zeker in 'ons' topic. Wie weet ben jij een moeder van school, of die dame die ik net kruis met het winkelwagentje bij de Appie. Of iemand in de coupé in de trein.

Een soort van get together met de types van hier:
Dan krijg je: "Ah, dus jij bent 'die-en-die".
Gek hè, iedereen zal wel kriskras door het land wonen.

Fijn weekend allen!
XXX

Espe

Espe

12-05-2017 om 19:59

Hoop

Fijn dat er een forum is met dit onderwerp! Sinds het uitkomen van mijn affaire, heb ik de behoefte om er over te praten. Ik heb het soort van nodig om met mezelf in het reine te komen. En dit is absoluut niet iets wat ik met vrienden bespreek. Ik kan op zich goed praten met mijn vriendin over de affaire wat het met haar heeft gedaan en met mezelf, maar het is makkelijker om met anderen te praten, omdat ik mijn focus dan even kan loslaten en het vanaf een afstandje kan bekijken.

Als ik nu vanaf een afstandje kijk naar mijn gedrag in mijn "donkere" periode, snap ik echt niet hoe ik zover ben gekomen. Echt raar om jezelf zo te zien met zulke rare gedachten en dat dan ook geloven! Het is goed om eens kritisch naar jezelf te kijken.

We zijn nu 13 weken verder. Is nog hartstikke vers vergeleken met jullie. Emoties gaan met pieken en dalen.
Ik geef mijn vriendin de tijd en ruimte om het te verwerken. Ik ben er voor haar als zij de behoefte heeft om mij te zien en me nodig heeft. De keren dat we elkaar ontmoeten zijn fijne momenten, gevoel voor elkaar en gemis is er nog steeds. Zal echt veel tijd kosten om het vertrouwen terug te winnen, maar ik geef niet op. Als mijn vriendin echt niet meer verder kan/wil, dan pas geef ik het op en zullen we verder moeten.

Jullie ervaringen met ontrouw en toch blijven bij jullie partner geeft me hoop dat het toch weer goed kan komen.
Ik weet dat die nare ervaring van een affaire nooit meer verdwijnt en van tijd tot tijd weer opkomt, maar dat je er ook mee kan leven als je de ander kan vergeven.

regenboog

regenboog

13-05-2017 om 09:37

...

Espe,welkom op dit forum en dapper van je om hier je verhaal te doen!
Ik ben een "bedrogen" partner en sta dus aan de andere kant maar ik herken zoveel in wat je hier schrijft.
Mijn man heeft ook een affaire gehad van enkele maanden en wij zijn er gelukkig samen doorheen gekomen.
We hebben relatietherapie gehad en het heeft een dik half jaar geduurd voordat de ergste crisis voorbij was.
Ik heb het heel erg moeilijk gehad, komt ook bij dat mijn man zijn minnares mij het maanden heeft moeilijk gemaakt door mij wat op te zoeken.(o.a. door in winkels te verschijnen waar ik ook net was en door onze straat heen te rijden)
Waarom ze dat deed begrijp ik nog steeds niet en mijn man ook niet want ze heeft volgens hem nooit meer contact met hem gezocht.
Waarschijnlijk voelde ze zich enorm gekwetst en afgewezen en heeft ze het idee gehad dat ik man weer van haar heb afgepakt.
Zo zie je maar overspel brengt voor alle partijen alleen maar een hoop ellende met zich mee.
Gaan jullie ook in relatietherapie? Het is goed van je dat je ervoor haar wilt zijn wanneer zij het moeilijk heeft.
Ik kan me voorstellen dat ze momenteel in een emotionele achtbaan zit en wordt overspoeld door allerlei gedachtes en emoties.
De eerste weken misschien wel maanden is echt door bikkelen, voor beiden zwaar om doorheen te komen.
Wij deden ondanks alles wel veel leuke dingen samen.
Mijn man had wel last van liefdesverdriet naar haar toe, heb jij dat ook?
Maar hij was dan ook echt verliefd op haar en wilde zelfs zijn gezin voor haar opgeven.
Nu zegt hij dat dat ook kwam omdat hij verward was en niet meer helder kon denken.
Verliefdheid maakt je blind zeggen ze.
Ik wens je veel sterkte toe en hoop dat jullie hier door heen gaan komen want dat is echt mogelijk.
De relatie kan er ook beter en hechter door worden, hier was het een eye opener en heeft het ons beiden wakker geschud.
Ook leer je jezelf beter kennen.

En aan al mijn lotgenoten kan ik zeggen dat het echt goed gaat met me, ik heb het gevoel dat ik me in een nieuwe level bevind.
Een nieuwe fase zeg maar, ik heb er niet zoveel last meer van en ben er weinig meer mee bezig.
Tuurlijk komt het nog wel eens voorbij dwarrelen maar ik kan het nu makkelijker loslaten.
Het vertrouwen is ook goed, ik merk dat dat echt gegroeid is de laatste maanden.
Het voelt goed tussen ons op alle gebieden, ik ben daar zo dankbaar om!
Ik geniet van iedere dag dat ik me prettig en gelukkig voel en mocht het weer eens wat minder gaan dan weet ik dat het ook weer beter zal gaan.
Ruim 1,5 jaar heeft het geduurd maar ben er nu doorheen,kan het meer achter me laten als een zwarte bladzijde in ons leven.

Fijn weekend allemaal!

Ook Ervaring

Ook Ervaring

13-05-2017 om 10:44

Wow

Regenboog!

Wat ontzettend goed om te horen!

Weet je dat ik door positieve verhalen ook altijd weer een beetje wordt opgetild?
Negativiteit brengt mij werkelijk h-e-l-e-m-a-a-l niks (ik denk niemand !
En jij hebt het zwaar te verduren gehad met verliefde man en 'stalkende' Truus, kun je na gaan! Top!!!

Hier gaat het ook heel goed.
Af en toe periodes van bezinning, dat waren voorheen de slechte periodes.
Ik denk dan enkel aan: "Goh, wat ons is overkomen en het hoe en waarom.."
En dan ook gelijk: "Wie weet speelt dit ook bij gezinnen bij ons op school, of verder op in de straat, je weet het niet, maar het komt zó ongelooflijk veel voor!".

GitteNN, hoe gaat het nu werkelijk met jou?

En Espe? Heb jij nog vragen of tips nodig of handvatten nodig hoe ergens mee om te gaan?
Je kunt ook kijken bij het draadje: 'hulp bij volhouden, vechten voor man en tegen affaire', van Fay. Ook heel inzichtelijk.

X

GitteNN

GitteNN

15-05-2017 om 11:56

hoe het gaat

hoe het gaat? Eigenlijk best wel goed. Maar mijn hart huilt iedere dag. Ik heb nog best veel vragen. En veel snap ik gewoon nog niet. Maar we zijn gestart met therapie. Ik weet niet meer of ik dat al verteld had. Daar ben ik wel heel blij mee. Het geeft me hoop en dat zorgt wel dat ik Beter met dat verdriet om kan gaan. Anders had ik me echt vast voelen zitten. Ben zo benieuwd wat dat gaat brengen.

En ben ook heel blij met dit forum. Hoewel ik niet altijd als ik me rottig voel dat wil spuien hier. Te bang dat ik teveel zeur. Ja sorry zo zit ik in elkaar.

grt. Gitte NN

Ook Ervaring

Ook Ervaring

15-05-2017 om 21:07

Goed

om te horen!
En ook in je eerdere post (even herlezen) dat het zo fijn is dat je man ook 'leert' om te praten door de therapie.
Alles wordt onder de loep genonen door een deskundige.
Dat zal een hoop rust met zich mee brengen!

X OE

regenboog

regenboog

16-05-2017 om 08:17

....

Fijn dat het redelijk goed met je gaat GitteNN.
Hopelijk gaat de relatietherapie jullie veel goeds brengen.
Hebben jullie beiden ook een klik met de therapeut?
Ik snap heel goed dat je nog steeds zit met vragen in je hoofd.
Dat herken ik zo goed. Hier ook nog steeds vragen en ook al heeft man ze al tig keer beantwoord, het antwoord blijft voor mij onbevredigend.
Ik denk dat je je dat ook moet realiseren, je zult het nooit gaan begrijpen waarom je man in de fout is gegaan.
Man hier snapt er nu zelf ook niets meer van.
Het meest onbegrijpelijke vind ik dat wij tijdens zijn affaire ook gewoon een intieme relatie hadden, het idee dat hij overdag met haar in bed lag en dan s'avonds met mij nog een keer dat vind ik moeilijk te verkroppen en zal ik nooit gaan snappen.
Maar goed mannen zitten nu eenmaal anders in elkaar dan vrouwen, wij hebben met met het gevoel erbij....
Ook al gaat het hier goed en voel ik me ook een stuk beter ook spookt het nog weleens in mijn hoofd maar gelukkig kan ik het nu beter relativeren en van me af zetten.
En zeuren doe je zeker niet, praat hier lekker van je af, hier kan het en dat lucht vaak enorm op.

GitteNN

GitteNN

16-05-2017 om 09:56

gesprek

Dank je Regenboog en OE. Ja we hebben beide een klik met de Peut. Hoewel man dit nooit geïnitieerd zou hebben. Dat blijf ik lastig vinden. hij doet alles zelf wel zegt hij. Maar oke ik moet gewoon leren accepteren dat hij het anders doet. Was ook met het overlijden van ons ongeboren dochtertje. Dat verlies verwerken ging ook zo anders.

Vanmorgen een mooi gesprek gehad samen. Over hoe het kon ontstaan. Al vaker gevraagd. Ik was depressief vond hij en daardoor had ik weinig zin in dingen. Voor mij was het zo dat ik geen dingen meer wilde doen waar ik geen zin in heb. Voelde altijd eerst bij mezelf..heb ik hier zin in. Vaak niet. Maar kon ook wel balen aan het eind van de dag dat ik niets gedaan had of had willen doen.

Ik had moeten zeggen dat het zo voelde,zei hij. Maar het vertellen van je sores tegen een vreemde is vaak makkelijker dan tegen degene waarom het gaat. Dat luisterende oor, die interesse.... (Pffff wat vind ik dit moeilijk typen.. het maakt je weer bewust van alles. Ook weer dat het gebeurde en ook dat er niets is dat goed kan keuren, TOCH?) Ik hoef het toch niet goed te keuren dat dit gebeurde?

Op dat moment vroeg ik mezelf af wat er gebeurd zou zijn als hij het verteld had dat hij ongelukkig was in onze relatie. Hoe zou het dan gelopen zijn? Ik vroeg me serieus af of het zo intens met ons zou zijn als nu. Ik vraag het me af! Dit te realiseren is zo eng. Bijna alsof je t goedkeurt. Dan slingeren de emoties heen en weer.

Hebben jullie dit ook gehad? Voelen jullie dat ook zo?

GitteNN

moeilijk

#Gitte, zeker ik voel dat ook allemaal. Dat je het niet goed wilt keuren en je hoeft het zeker niet goed te keuren maar je moet zelf verder kunnen. Dat is wat iemand hier eerder ook zei. Je keurt het niet goed en je vergeet het niet maar je moet zelf verder kunnen. Maar heel eerlijk ik heb er ook vreselijk moeite mee. Ik denk bij problemen ook wel eens zou hij nu weer een andere uitlaat klep zoeken om mee te praten, waarom kan hij nu niet met mij hier over praten. Dat blijft lastig, al gaat het met hele kleine stapjes beter. Ook ik huil nog elke dag in mijn hart en wil ook niet steeds tegen man zeggen dat dat zo is. Ik begin nu te merken dat het wel een klein beetje minder wordt. Langzaam aan worden de stapjes vooruit meer dan de stapjes achteruit.

#Regenboog, ook wij waren tijdens de affaire intiem en dat maakt het inderdaad zo moeilijk en je voelt je vernederd. Soms moet ik daar aan denken als we intiem zijn en dan klap ik weer dicht. Echt heel moeilijk allemaal.

Erg jammer dat we dit allemaal mee moeten maken, maar wel heel fijn om te lezen dat anderen hier ook mee zitten. Dat je niet alleen staat.

Over de koffie, ik zou heel graag een koffie klets groep met anderen bezoeken. Maar zou niet weten hoe je die vind. Ik vind hier schrijven soms lastig omdat het dan toch echt op internet staat (ook al beetje anoniem) maar goed je kan nooit het hele verhaal typen of het gevoel erbij zetten en soms wordt het dus door anderen anders op gevat. Dat is met praten makkelijker.

GitteNN

GitteNN

16-05-2017 om 11:31

mollyM

Heel herkenbaar MollyM. Ik ben ook telkens blij te lezen dat het een soort van normaal is de gedachtes die er zijn en gevoelens die er zijn. Ik merk dat ik er daardoor niet tegen vecht. Ze mogen er daardoor zijn en dat helpt enorm.

Wij waren ook intiem tijdens de relatie. Man vertelde vanmorgen ook nog dat toen hij vreemdging hij ook nog steeds verliefd en gek op mij was. Dat deed me wel goed maar ook verdriet. Hoe is nu zoiets...kijken in een andere kleur ogen, iemands huid voelen die anders voelt dan van degene waar je al zolang mee getrouwd bent. Zij moet ook anders ruiken. Dat vroeg ik maar moest ook huilen daarvan en weet het antwoord niet meer. Oh jawel...ik zei ik wil het er niet over hebben en droogde mn tranen poetste mn tanden en ben gaan werken. Niet met ruzie of zo. Wel met liefdevol dag zeggen tegen elkaar.

Maar ik weet wel nog dat toen ik het ontdekte en zei...maar je ging ook met mij naar bed. Het idee daarvan..ik walgde gewoon en wilde nooit meer intiem zijn. Toen. Ik heb het ook regelmatig dat de gedachte tijdens het intiem zijn weer opkomt en klap dan ook accuut dicht. Dan vind ik het zelfs vies wat we aan het doen zijn. Dus ja dames ook dat is heel herkenbaar en zwaar shit.

Ik merk ook dat we nog steeds stapjes zetten. Kleintjes maar ze zijn er. Ik probeer ook naar de boventoon in onze relatie te kijken. We voelen ons een soort van opnieuw verliefd op elkaar. Raar is dat he. Als ik er over nadenk vind ik het zo raar.

Dat van die koffie en samen praten lijkt me echt heel fijn. Maar ik beken ook meteen dat ik niet durf. Ik ben zo bang dat ik iemand van jullie ken. Dat heb ik idd ook al met het typen van dit alles. Het staat idd zo op het internet. Ook al worden er geen namen genoemd. Mss eerst kijken of we echt willen?

grtjs
GitteNN

vragen

Nog even over die vragen Gitte, mijn psych zei. Stel dat hij een antwoord geeft op je vragen (wat waarschijnlijk niet altijd kan, maar stel...) dan weet je nog niet zeker of het antwoord klopt. Is het dan belangrijk om de vraag te stellen. Probeer te accepteren dat je het antwoord nooit zult weten, waarschijnlijk weet hij zelf op veel vragen ook het antwoord niet.

Ik heb ook gehad dat ik een soort van jaloers was dat hij verliefd is geweest en die speciale band recentelijk dus in de affaire gehad heeft, dat zou ik soms ook graag willen (liefst met hem maar dat lukt nog niet) maar van de andere kant denk ik dat ik dat niet zou kunnen om iemand anders te zoenen of mee naar bed te gaan.

GitteNN

GitteNN

16-05-2017 om 14:27

mollyM

Toch zijn die vragen stellen voor mij zeer wezenlijk. Afgezien het antwoord. En steeds meer geeft man antwoord zoals hij antwoorden wil. hiermee leert hij ook zelf te verwoorden en na te denken over wat er is gebeurd. hij was geen prater. hij was degene die alles wel zelf op lost en die zelf in "controle" was zo dacht hij. Dat heeft hij wel geleerd dat hij dat niet alleen kan en niet is. Door mijn vragen toch te stellen trek ik wondjes open bij mij tov van hem maar ook t.o.v. onze relatie zoals deze was en zoals deze is. Als ik ze niet stel die vragen ga ik wel zelf antwoorden invullen. Vaak nog veel zwarter dan dat ze zijn. Ik geloof zijn antwoorden wel. Ook al weet ik dat hij een meester is in verpakken. Of soms nog iets zeggen met een antwoord; soort politiek antwoord. ik leer er doorheen te prikken en door te vragen. en hij leert dat het niet erg is om iets te zeggen dat de ander pijn zou kunnen doen of doet. hij wilde altijd beschermen, geen pijn doen, en niet confronteren. voor ons is het fijn en goed om toch door te gaan met die vragen. het geeft mij ook lucht als ik ze stel. anders, zoals gezegd, vul ik ze (onjuist) in en dat veroorzaakt nog meer schade. Ik ben geen positivo van nature waardoor het negatief zal werken. Snap je het nog een beetje?

En nee idd ik zou dit NOOIT NOOIT NOOIT flikken. Kan ik niet. Ben te eerlijk daarvoor.

Grt.
GitteNN

regenboog

regenboog

16-05-2017 om 17:08

herkenning

GitteNN ik herken zoveel van jouw verhaal in de mijne.
Wat je over man verteld ook, het is bijna eng hoe herkenbaar.
Voordat man hier aan de affaire begon was ik ook herstellende van een depressie en had ik ook weinig zin om dingen te ondernemen.
Hij heeft daar veel moeite mee gehad.
Wel had jouw man nog gevoelens voor jou, hier was dat uitgedoofd.
Toch kan ik dan niet begrijpen dat je zowel met haar als met mij nog seks kunt hebben, dat moet toch niet goed voelen lijkt me?
Ik zou niet kunnen vrijen met mijn man als ik verliefd ben op een ander waar ik ook een intieme relatie mee heb.
Maar bij vrouwen zal dat wel anders werken.
Ik denk dat mijn man zich als een God in Frankrijk waande want 2 gewillige vrouwen in bed, op seksueel gebied kwam hij in ieder geval niets tekort!
Daar kan ik me nog wel boos om maken.
MollyM, wat je psychiater zegt over het blijven stellen van vragen dat klopt wel.
Het is maar de vraag of het een eerlijk antwoord is en dan is nog maar de vraag of het bevredigend voor je is.
En ook was jaloers op de band die zij samen hadden en op zijn verliefde gevoelens voor haar.
Waarom liet hij haar toe in zijn leven?
Ik dacht dat ik op nummer 1 stond bij hem.

En GitteNN, ik vraag me ook wel eens af dat als man gewoon had gezegd dat hij ongelukkig was in de relatie en zijn gevoel voor mij was was of we de relatie dan hadden kunnen redden.
Ik geloof zelf niet dat we dan zo ver waren gekomen.
Door het uitkomen van het vreemdgaan brak er een crisis uit en dat heeft onze hele relatie door elkaar geschud en mij letterlijk opnieuw gereset.
Dat was nooit gebeurt als hij het gewoon gezegd had dan had ik het waarschijnlijk niet zo serieus genomen en man had dat geaccepteerd en we waren weer verder aan gaan modderen met zijn beiden.
Het had echt nooit mogen gebeuren en ik keur het ook niet goed maar het heeft mij ook goed gedaan.
Gek dat ik dat nu zo zeg want een half jaar geleden dacht ik er nog anders over.

regenboog

regenboog

17-05-2017 om 10:53

achterdochtige gedachten

Ik merk dat ik af en toe nog last heb van achterdochtige gedachten.
Ben dan bijvoorbeeld bang dat man nog door is gegaan met zijn affaire met haar en een tweede telefoon heeft voor hun contacten.
Dit klinkt belachelijk en ik weet dat het niet reëel is maar soms komt het wel in me op.
Dat komt ook omdat man tijdens en na de affaire glashard tegen me heeft gelogen en hij het voor mij maanden heeft kunnen geheim houden.
Ik weet het dit zijn gedachtes en die leiden nergens naar toe, die moet ik accepteren en weer loslaten maar het is af en toe verrekt moeilijk om je niet te laten meeslepen door achterdocht.
Zijn er meer die hier wel last van hebben en hoe gaan jullie hier mee om?
Ik controleer man bijvoorbeeld niet meer en bespreek zulke gedachten ook wel met hem.
Schaam me eigenlijk best wel dat hij nu alles voor me over heeft, me helpt en steunt waar hij kan en ik dan nog wel eens zo over hem kan denken.
Alsof hij onze relatie waar we zo hard voor moeten hebben vechten om het weer goed te krijgen nu weer op het spel te zetten.
Stomme gedachten, kon je ze maar uitzetten!

Ook Ervaring

Ook Ervaring

17-05-2017 om 16:34

Normaal

Hé Regenboog,

Dit lijkt mij helemaal normaal.

"OMG, wat als....." en dan komt er weer zo'n warmte vlaag opzetten.
Ik dacht op een gegeven moment dat ik in de overgang raakte (had gekund, maar redelijk te vroeg Het was een vertekend beeld.
De warmte vlagen zijn voorbij, had alles te maken met de situatie en paniek aanvallen wegens achterdocht. Ik had zelfs van die overgangspilletjes aangeschaft via de huisarts om van die 'opvliegers' af te komen, maar nooit genomen godzijdank (na de bijsluiter te hebben gelezen...) omdat de paniek en achterdocht ook wegebde.

Je vertrouwen heeft zo'n enorme dreun gehad en dat moet hij ook begrijpen.
Het is maar net hoe je het brengt als je er over wil praten, denk ik.
Voor de voeten werpen is iig geen goed idee.
De achterdocht heeft ook niks te maken hoe hij nu weer zijn best voor je doet.
Het moet heel erg slijten met de tijd, heb ik gemerkt.
Ik denk altijd maar, dat ze wel héél erg foute mensen zouden moeten zijn, willen ze hier nog mee door gaan....

Je er voor schamen dat je zo denkt is ook typisch iets voor mij.
Ik voelde me ook altijd bezwaard om er over te beginnen, maar toch deed ik het, met bonkend hart en knikkende knieën.
Je schaamt je naar de persoon toe die hij nu weer is, maar je hebt achterdocht naar de persoon die hij tóen was...dat je daar last van hebt mag je af en toe nog wel even benoemen, toch? Hopelijk kan hij je dan weer geruststellen en dan zakt het weer weg, deed OE man ook...

En wat je zei over dat de relatie deze crisis 'nodig' had: daar verbaas ik mij nog elke dag over!
Jij vraagt je af of als man er over was begonnen dat hij niet lekker in de relatie zat of er dan iets zou zijn veranderd?
Hier in ieder geval NIET....
Bij ons was ik de 'niet prater' (zat ook niet lekker in mijn vel).... ik heb gewoon niet geluisterd, ik heb niks met zijn (milde) noodkreten gedaan.
Daar kan ik mij nog zó ontzettend schuldig over voelen!
Vaak als ik jaartallen zie voorbij komen tussen 2007 en 2015 denk ik er aan: had ik maar.....

Maar daar schiet je ook niks mee op.
Geweest is geweest en we kunnen de tijd (helaas) niet meer terug draaien.
We kijken vooruit en we genieten vooral van het moment.

XXXOE

SkiHappy

SkiHappy

17-05-2017 om 17:05

Héél herkenbaar maar ik vind dan altijd mijn rust in de gedachte dat hij en wij nu zo diep gaan dat dit niet meer zal gebeuren. En ergens denk ik ook; deze dingen komen gewoon uit. Doet hij het weer dan is het klaar. Het is ergens ook jezelf vertrouwen om niet nog eens door die hel te gaan. zo iets

ik heb zelf ook een vraag, één van de dingen waar ik nog mee worstel. Het stukje rond de kinderen. Ergens voelt het alsof zij ook ingezet zijn in het spel. ik kan er met veel moeite en begrip wel inkomen dat dit eenmalig kan gebeuren maar daarna zou ik gewoon mijzelf voor de kinderen alleen al kunnen beheersen. mijn liefde voor hen zou mijn kracht zijn, mijn liefde voor mijn man eigenlijk ook... maar mezelf kan ik dan nog even opzij zetten in deze. maar mijn lieve kindjes... dat deel kan ik moeilijk vergeven.
en hij kan wel herhalen dat het allemaal niks zei over zijn liefde voor ons, en met de tijd zal ik dat wel moeten geloven. en nog eens, voor mezelf kan ik dat wel. maar naar de kinderen toe ligt dit nog héél gevoelig (merk ik nu al door hier gewoon te schrijven). misschien kijk ik in dit deel van de kinderen wel nog te zwart / wit... dont know...wat denken jullie? hoe gaan jullie hier mee om?

x

tante Sidonia

tante Sidonia

17-05-2017 om 17:16

nee skihappy

Dit is echt iets tussen jou en je vent, de kinderen staan er los van. De gedachte dat de kinderen ook een soort van bedrogen zijn, moet je echt loslaten. Het lijkt daarmee alsof je bondgenoten zoekt en/of een reden om hem extra iets kwalijk te nemen. Maar je blik is vertroebeld door de emotie, denk ik. En misschien een soort eenzaam gevoel; behoefte aan 'gezelschap in je verdriet'. Maar doe dat niet!
Je hebt het ook niet NODIG om de kinderen hierin te betrekken. Het is echt al erg genoeg dat hij jou bedrogen heeft en dat is hetgeen jij hem kwalijk mag nemen. Maar de kinderen er gevoelsmatig zo in betrekken, nee dat is niet terecht.

SkiHappy

SkiHappy

17-05-2017 om 17:29

tante sidonia

dank je wel voor je eerlijke reactie. ik weet eigenlijk niet goed hoe ik dit gevoel moet verwoorden, rond hen is het inderdaad troebel. het is zeker niet een gezelschap in mijn verdriet zoeken , echt niet. gezelschap heb ik ze weten van niks hoor, ik hou hen weg van dit verhaal. uiteraard zagen ze wel wat tussen ons maar nog meer ook veel liefde en schoonheid.
maar misschien voelt het soms wel of hij ze ook bedroog als ik heel diep in mezelf kijk. en rationeel weet ik wel dat dat niet klopt...
maar maak mijn blik dan helder rond dit; hoe moet ik dan dan wel zien? dat je soms je kinderen dan ook even opzij zet? klinkt nu hard, bedoel het zo niet hoor... gewoon , ik vraag het me af. hij begrijpt er zelf niet zo veel van.

dank je wel om mee te denken in deze kronkel

Ook Ervaring

Ook Ervaring

17-05-2017 om 17:36

Ojee.....even een rectificatie.

Ik lees mijn eigen post #353 nu terug en zie dat ik het heb over de periode 2007 en 2015.
Nu LIJKT het misschien alsof OE man ál die tijdlang een affaire had, omg, nee gelukkug niet zeg!!!!!
In deze periode is de communicatie en de intimiteit weggeëbd en begon man met tevergeefs aangeven dat er iets miste...

Hij had iets van eind 2014 tot april 2015......

tante Sidonia

tante Sidonia

17-05-2017 om 22:46

ski happy

Misschien ben je wel zo bezig met het vraagstuk om de kinderen omdat je in een soort te stevige relatie met je kinderen staat: heeft jouw band met je kinderen misschien wat symbiotische trekjes?

Jouw opmerking "als ik heel diep in mezelf kijk, voelt het alsof hij hen ook bedroog" vind ik hierin bevestigend. Het klopt namelijk per definitie niet he, dat jij 'heel diep in jezelf' moet kijken om te voelen dat hij de kinderen ook bedroog. Laat het los, het raakt kant nog wal!

Als dat zo is en dat is best moeilijk voor jezelf om toe te geven als dat zo is, dan is deze gedachtekronkel wel min of meer logisch, maar zeer zeker ongezond...

SkiHappy

SkiHappy

18-05-2017 om 08:24

wow, wat een analyse en oordeel uit één zin. je schreef het vast met de beste bedoelingen maar een heel gezonde relatie hier met de kinderen maak je geen zorgen. Ik moest er wat om lachen om je reactie en als je me zou kennen zou je mee lachen maar he, zo gaat dat op een forum. geen probleem. dus daar zit je niet op het juiste spoor. dat ik het los van elkaar moet leren zien daar ben ik het wel mee eens.

en toch, een eerder wrang smaakje hoor als er kinderen in het spel zijn. de mijne of die van andere. ik denk dat je in een affaire je partner, je kinderen en al wat je lief is in je leven even aan de zijlijn zet. en dat het in eerste instantie en issue is tussen het koppel, akkoord én toch staan daar die kinderen ook.
volgens mij voorkom je ook zo de verleiding; alles wat je lief is voor de geest halen en de ander vriendelijk bedanken.
( zie you tube ; Esther Perel, Infidelity series: before an affaire happens)

Krasjes

Iemand die vreemd gaat, kwetst niet alleen zijn/haar partner maar brengt ook krassen aan op de veiligheid van het gezin, dus ook de kinderen.

Pennestreek

Pennestreek

18-05-2017 om 10:39

Precies Flanagan

Ik kan dat echt niet los zien van elkaar. Niet dat een vreemdgaande man de kinderen bedriegt, maar hij bedreigt met zijn gedrag wel heel erg de basisveiligheid van de kinderen, namelijk het (intacte) gezin. In die zin vind ik dat hij wel degelijk ook de kinderen bedriegt.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.