Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw - deel 8


N.a.v. de posts over de andere vrouwen die minder leuk zijn dan de bedrogen partner, vraag ik me af waar je dat aan af meet?

Een truus kan een minder mooi gezicht hebben, maar wel een heel goed lijf. Of de partner kan misschien heel knap zijn, maar de truus heel erg vrolijk en vol humor. Over smaak valt gewoon niet te twisten en misschien is de verandering op zich al aantrekkelijk genoeg om de relatie op het spel te zetten.

Van de andere kant gezien heb ik weleens gelezen dat voor veel van de vrouwen die het aanleggen met bezette mannen de drijfveer is: kijk ik kan wedijveren met zijn partner, dus de bevestiging hoe leuk ze dan wel niet moet zijn. 

MRI

MRI

11-08-2022 om 15:14


Persephone schreef op 11-08-2022 om 14:37:

[..]

Ik heb weleens gehoord (van een man!) dat als mannen vreemdgaan, ze vaak iemand uitzoeken die minder leuk is dan hun eigen vrouw. Want dan hebben ze wel die spanning beleefd waar ze blijkbaar erg naar snakten, maar kunnen ze altijd later zeggen "dat het allemaal niet veel voorstelde". Dit gaat natuurlijk niet op voor de mannen die oprecht verliefd worden etc en besluiten iets met dat gevoel te doen, maar wel voor de mannen die met voorbedachte rade vreemdgaan.

Geen idee of dat waar is, maar ik moest er nav jouw post weer eens aan denken.

(Mijn ex-man ging ook vreemd met een vrouw die echt minder leuk was dan ik).

wat een raar verhaal. Ik geloof niet dat vreemdgaande mensen zo denken. Meer in termen van is diegene beschikbaar of niet.
niemand is toch minder leuk dan een ander. Iedereen heeft hele leuke en vervelende eigenschappen? Er is altijd wel iets leuks aan iemand. Je hebt misschien persoonlijke voorkeuren die verschillen maar ik denk wel dat het verhaal of iemand leuk is ook afhangt van welke belangen je erbij hebt. 

Ik geloof dat ook niet eerlijk gezegd. Het is wel een troostende gedachte misschien, maar ik denk helaas een onterecht troostende gedachte.

Denk ook dat het meer gaat om een onvervulde behoefte van dat moment. Dat zit 'm niet in uiterlijk alswel dat de antenne van mensen op dat moment openstaat om te ontvangen.
De mogelijkheid is er.
Het is heel makkelijk een vrouw of man precies te laten horen waar er behoefte aan is. En dan ben je de begripvolle luisteraar, de ideale persoon en zo gaat het in vlot tempo door. Denk dat het zelden met uiterlijk te maken heeft, wel met een nieuwe wind, spanning, lust, gewild zijn, kijken of je nog in de markt ligt,  afleiding, een snelle fix.
Maar blijkbaar is dat aantrekkelijker dan die frisse wind thuis te laten waaien. Het is makkelijker, maar het vernietigt alles.

Ja ik denk dat er zeker wel iets leuk aan die ander moet zijn anders is ze niet leuk genoeg om vreemd mee te gaan. Mijn man zei dat er vooral een klik was, meer vriendschappelijk, ze luisterde idd naar hem en ze hadden dezelfde muzieksmaak, wat hij en ik niet hebben bv, zo hadden ze blijkbaar ook samen een playlist op Spotify.... Kwa lichamelijk Kontakt is er natuurlijk wel seks geweest, en de details en de waarheid ga ik toch nooit weten maar volgens hem lukte 't hem niet om zijn je weet wel omhoog te houden... Of ik dat moet geloven weet ik echt niet want heb hier ook nooit wat over gehoord of gelezen dat een man daar moeite mee heeft en ja als dat zo is dan is dat zeker verzachtend voor mij maar ik ga er niet van uit, al heb ik wel een situatie meegemaakt waar uit blijkt dat hij denk ik de waarheid spreekt, toen ik 't nog niet wist deed hij enorm gemeen soms uit 't niets, ik had wel vermoedens want zoiets voel je en zijn telefoon lag konstant onderste boven dus ik keek een keer in zijn telefoon en las berichten tussen hem en een vriend over vrouwen... Maar t was heel onduidelijk maar er was duidelijk iets niet ok dus ik confronteerde hem ermee en toen zei hij heel gemeen ja ik heb iemand leren kennen maar wees niet bang ik krijg hem niet omhoog. Daarna probeerde hij zich er natuurlijk uit te lullen en overtuigde mij dat hij gewoon boos was omdat ik had gekeken in zijn telefoon en dat hij daarom dat zei maar goed toen was hij uiteraard eerlijk vanuit z'n hart, z'n boze hart, want hij was boos op mij, boos dat ik hem niet die waardering gaf die hij wilde en dus zei hij vaak gemene dingen in die periode maar over dat niet omhoog krijgen vond ik heel bizar maja in die tijd dacht ik niet hij gaat vreemd, nee ik zag 't niet tot hij 't opbiechtte ook zo raar want eik wist ik 't wel..... Verder zei hij ook een keer toen hij thuis kwam van zijn werkreis (en van haar dus) tijdens de seks oh dit voelt echt als thuiskomen.... Nog altijd gingen bij mij de alarmbellen niet rinkelen... 
Hadden jullie ook van dat soort momenten maar dat je niet dacht hij gaat vreemd? 

Persephone schreef op 11-08-2022 om 14:37:

[..]

Ik heb weleens gehoord (van een man!) dat als mannen vreemdgaan, ze vaak iemand uitzoeken die minder leuk is dan hun eigen vrouw. Want dan hebben ze wel die spanning beleefd waar ze blijkbaar erg naar snakten, maar kunnen ze altijd later zeggen "dat het allemaal niet veel voorstelde". Dit gaat natuurlijk niet op voor de mannen die oprecht verliefd worden etc en besluiten iets met dat gevoel te doen, maar wel voor de mannen die met voorbedachte rade vreemdgaan.

Geen idee of dat waar is, maar ik moest er nav jouw post weer eens aan denken.

(Mijn ex-man ging ook vreemd met een vrouw die echt minder leuk was dan ik).

't zou best eens waar kunnen zijn idd, 't is igg wel een inimini beetje verzachtend, voor mij toch wel, anders zou je je denk ik nog rotter voelen en je voelt je al zoo rot.... 

Pennestreek, ja zeker is dat heel erg fijn! Ergens lees ik in je bericht dat je fundamenteel toch nog steeds onzeker bent, klopt dat?
Mag ik aan je vragen of je dit vroeger in je ouderlijk huis ook al had? Zit dat meer in jou dat je onzeker bent?

Ik zelf ervaar dit namelijk helemaal niet meer zo als mijn man over die leuke jonge nieuwe vlotte collega praat. 
Ik heb gemerkt dat ik eigenlijk nooit geen stress meer ervaar, dus ook geen angst. Ik vind dat eigenlijk heel apart. Zou het mij dan een soort van verhard hebben in een bepaald opzicht?
Het lijkt wel een stalen mantel. Tegenwoordig sta ik nergens meer van te kijken. Ik kijk nog maar zelden van iets op of in dat waar iemand toe in staat is. Vroeger stond ik daar nooit zo bij stil of bestond dat niet in mijn beleving. Mijn ouders hebben mij heel beschermend opgevoed lijkt het wel, nu ik ouder word merk ik dat. Zou dat met het ouder worden te maken hebben dat je gewoon steeds meer ziet? 

Ik ervaar het momenteel ook als fijn dat ouder worden haha, steeds meer wetend en minder naïef zoals ik vroeger was. Het lijkt wel 180 graden gedraaid.

Persephone, mijn man kwam in het begin ook met zoiets aan dus ik begrijp wel wat je bedoelt. 
Voor zichzelf praten ze het daarmee goed, ach ze kon toch niet aan jou tippen. 
Hoe vaak dat hij dat niet zei. 
En ik had hem gevraagd om daarmee op te houden dat te zeggen want ze hadden allemaal wel iets wat als kick - magneet werkten.

Geloven doe ik het niet. Ze ze zullen allemaal iets aantrekkelijke gehad hebben. Tenminste je duikt niet op een vent of vrouw die je niet leuk genoeg vind lijkt mij. Maar iemand die zo verweven zit in zijn eigen verhaal en fanta verhaal gaat er in geloven en blijft erin geloven tot hij wakker gemaakt word. En tot het besef komt dat er alleen maar sprookjes bestaan bij de Efteling.

Wat ik zo moeilijk vind na al die maanden/jaren is dat ik soms tich onzeker wordt. Nieuwe leuke vrouwelijke collega bij man kan me al van me stuk brengen. Een week geen knuffels? Oei. Maar we kunnen er gelukkig wel over praten. En dat was eerder niet zo.  En dan zonder ruzie ook nog haha.

Hey Miss, ja, dat onzekere heb ik al sinds mijn jonge jaren. En dat is natuurlijk voor man ook regelmatig lastig. In de periode dat wij aan het rommelen en vervolgens weer aan het opbouwen waren, had ik dat juist  niet. Ik was heel verdrietig en wanhopig, dat wel, maar voelde mezelf juist erg sterk. Dat ben ik jammer genoeg weer kwijt. Ligt aan mezelf, heb daar ook (weer) hulp voor gezocht maar hielp niet. Het is gelukkig lang niet altijd, maar ik kan er met vlagen behoorlijk last van hebben.
Ben heel blij voor jou dat jij zo ontzettend bent veranderd en dat vast weet te houden! You go girl!

Hoi allemaal, hopelijk zijn jullie niet gesmolten van de hitte 🥵😅
Ik heb een vraagje, vandaag is een bepaalde datum, vorig jaar was mijn man op deze datum bij haar, ik wist 't toen nog niet en zat met de kids thuis natuurlijk maar achteraf weet ik de precieze datums dat hij bij haar was omdat zij in een ander land woont en hij daar op werk reis ging dus ik weet echt de exacte datums, er zijn al meer datums voorbij gekomen maar ik merk dat ik dan echt heel kwaad word, zo van pfff vorig jaar zat ik niets vermoedend hier en hij bij die trut, onbeschaamd, echt vreselijk vies gewoon en hoe kan iemand 't zelfs leuk hebben dan met iemand, wetend dat je vrouw thuis op je zit te wachten zal maar zeggen, bah. 
Iemand hier ervaring met die datums of is dit iets raars dat enkel ik heb? 
Liefs

Anna Cara

Anna Cara

12-08-2022 om 22:13 Topicstarter

Niks geks. In deze draadjes komt het vaak terug. Triggers. En dat kunnen ook data zijn. Ik heb daar tot de dag van vandaag last van. De dag dat het uitkwam uiteraard. En de datum dat ze naar een ander land vertrokken voor een vakantie. Zakentrip zogenaamd. Die hotelboeking vinden was zeer impactvol. Haar verjaardag ook weer binnenkort, waar ik op haar bank gezellig dan zat. Nacht ervoor had hij haar genomen en dag later zomerse etentje met ons gezin en haar gezin. En ga zo maar door. 

Soms is het bijna onwerkelijk. Soms raakt het mij. En soms borrelt het. Nu nog steeds. Hoewel het wel minder wordt. Tijd haalt ruwe kantjes er van af. Gelukkig. Sommige nare data glijden nu voorbij. 

Anna Cara schreef op 12-08-2022 om 22:13:

Niks geks. In deze draadjes komt het vaak terug. Triggers. En dat kunnen ook data zijn. Ik heb daar tot de dag van vandaag last van. De dag dat het uitkwam uiteraard. En de datum dat ze naar een ander land vertrokken voor een vakantie. Zakentrip zogenaamd. Die hotelboeking vinden was zeer impactvol. Haar verjaardag ook weer binnenkort, waar ik op haar bank gezellig dan zat. Nacht ervoor had hij haar genomen en dag later zomerse etentje met ons gezin en haar gezin. En ga zo maar door.

Soms is het bijna onwerkelijk. Soms raakt het mij. En soms borrelt het. Nu nog steeds. Hoewel het wel minder wordt. Tijd haalt ruwe kantjes er van af. Gelukkig. Sommige nare data glijden nu voorbij.

Ok ik ben dus niet de enige... Het is idd heel impactvol, ik weet ook precies de datum dat hij voor hen een hotel heeft geboekt hier omdat ze zo graag naar ons land wilde komen pffff. Het was 't wknd nadat hij haar heeft leren kennen in dat land waar zij woont en ik heb zelfs later de factuur gevonden, die lag tussen zijn papieren en hij gaat wel vaker naar die stad in ons land voor zaken maar dit hotel kwam me niet bekend voor, ik vroeg hem er naar en volgens hem was zijn vasten hotel vol... Later nog in zijn mail gekeken en gezien dat er een uber van een adres in haar land is geboekt naar de lucht haven, dat was voor een collega zei hij toen... Ik heb eik zoveel gevonden maar elke keer kwam hij ermee weg met een leugen want ja nooit ga je denken die gaat vreemd, althans ik niet. Pas toen hij zelf alles opbiechtte geloofde ik 't, ook zo raar.. Je wilt blijkbaar enkel geloven wat je wil geloven... Maar ja idd die datums zijn heel traumatisch... En idd zo onwerkelijk dat de persoon die je dacht 't meeste te kunnen vertrouwen niet te vertrouwen is.

De leugen over dat hij haar in juni was tegen gekomen etc ben ik al wel best goed vergeten... Het is alsof ik immuun word voor de leugens... We hebben er nog wel over gesproken en hij wilde me gwn niet kwetsen, die ontmoeting was heel vijandig en voor hem ook heel duidelijk dat hij haar echt verre van leuk vind zegt hij... En ja het is wel duidelijk idd dat zij hem nu ook beu is maar ik vertel mezelf konstant verhaaltjes, dingen als ooit ziet hij haar weer en gaan ze toch weer praten en weet ik veel, mss leggen ze 't wel bij want 't probleem is ze wist van mij dus waarom zou 't feit dat ik zijn vrouw ben haar ooit tegen houden en ook ben ik bang dat een man die dit een keer doet 't altijd blijft doen, hij zweert natuurlijk dat hij t nooit meer doet, maar ja.... De stap is gezet, of wie weet ging hij al jaren vreemd weet je wel.... Hoe kan ik deze man ooit nog vertrouwen, dat vraag ik Me echt af  

Anna Cara

Anna Cara

14-08-2022 om 21:14 Topicstarter

Vertrouwen in je partner terugkrijgen, is veelbesproken onderwerp hier. Heel lastig. Ik heb daar geen recept voor. Worstel er ook soms mee. Ik weet wel dat als iemand wil diegene altijd kan vreemdgaan. Maar ook dat alleen de tijd het je kan leren of je partner trouw blijft. 

Dus je kan beter bedenken durf ik hem weer te vertrouwen? En wat wil ik precies afspreken over monogamie? En als mijn partner weer mijn vertrouwen beschaamt, wat doe ik dan. Meer vanuit je eigen kracht gaan werken. Jouw relatie is een keuze. Van jou. Van hem
 
Heeft jouw partner begrip voor jouw angst? Jouw wantrouwen? 

Ik sta nu op het punt om op te geven. Denk dat het vertrouwen nooit meer terugkomt.
Anderhalf jaar keihard gewerkt. Althans dat dacht ik. Ik besef nu dat ik in de overlevingmodus heb geleeft. De triggers blijven komen. Ik vraag me nu dus af of ik er zelf gelukkiger van word om te blijven en verder te vechten. Of  toch alleen verder te gaan.
We zijn dit jaar 30 jaar samen dus het gemis zal enorm zijn en het loslaten ontzettend moeilijk.
Voordat we besloten dat we verder gingen na het uitkomen vreemdgaan had ik zelf nooit gedacht dat ik er enigzins over na zou denken om met de relatie verder te gaan. 
Ik ben zelf nu wel van mening dat er op een gegeven moment een punt moet zijn dat je het achter je kunt laten...maar dat is dus zo moeilijk. Ben bang dat het me nooit zal lukken.
Die rollacoaster van gevoel en emoties zijn nu nog net zo heftig als anderhalf jaar geleden. Ben als persoon ook wel veranderd. Ben veel opener geworden zowel positief als negatief. Ik zoek echt overal wat achter maar uit dit ook naar mijn man toe. Hij blijft zeggen dat hij niet opgeeft en er alles voor over heeft

Hoe ervaren jullie dit. Hebben jullie al het verdriet en de pijn ervoor over. 

Ik heb al vaak meegelezen met dit forum. Zelf nog nooit wat geplaatst.
 Gr Petra

Anna Cara

Anna Cara

15-08-2022 om 07:39 Topicstarter

Hey Petra, verdrietig toch? Dat het vg zoveel impact op je heeft. Goed dat je je hier uit. In mijn geval heeft de affaire lang geduurd en ken ik de vrouw in kwestie. En woont ze om de hoek dus kom haar vaak tegen. Dat maakt vele triggers. Hoe is dat bij jou? Kun je iets meer delen? 

Wat is je meest heftige trigger? Welke komt steeds terug? Goed om daar dan mee aan de slag te gaan. 

Ik kan je wel zeggen dat of je nu blijft of weggaat, de triggers zullen (in eerste instantie) blijven. 

Wat hielp of helpt jou? 

Dank dat ik mee mag lezen. Ik heb er veel steun aan. 

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.