Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Pippeltje schreef op 04-05-2025 om 14:22:
[..]
Waarmee je je zelf dus klein en onbelangrijk maakt in tegenstelling tot haar he? En dat is nu precies iets wat je zelf kan sturen. Concentreer je niet op wat zij misschien wel/niet denkt of voelt. Concentreer op jezelf. Wat zijn jouw gedachtes, gevoelens en wensen?
Daar heb je wel een goed punt - zo had ik het nog niet bekeken.
Ik ben een beetje geneigd mezelf weg te cijferen, dat is deze gedachtegang misschien ook. Daarbij moet ik mezelf nog regelmatig tot de orde roepen dat ik andermans gedrag niet in de hand heb, en daarmee dus geen controle heb in mijn eentje. Dus weet terug naar het heden inderdaad en mezelf weer voorop zetten.
Thanks 
Ja Draver, je moet dat accepteren. Dat zij bepaalde sexuele dingen niet wil doen met jou of geen zin in heeft.
Natuurlijk mag je wel benieuwd zijn of het in jullie sexleven ook een plek mag krijgen. Dat je dat zelfs toejuicht. Dat kan als objectieve vraag gesteld worden.
Maar dat je haar vraagt of zij het fijn vond vind ik niet handig. Wat wil je nou. Als ze zegt ja. Dan moet zij het ook met jou fijn vinden? Als ze zegt nee, vraag je dan waarom deed ze het dan? Als ze zegt ik weet het niet meer vind je dat ook niet okay.
Wellicht is het eens helemaal laten rusten een beter plan. Alles is al knap beladen. En tzt serieus gesprek met jullie en sexuloge? Want je bent ontevreden blijkbaar?
Draver23 schreef op 04-05-2025 om 15:04:
Als ik vraag of ze die handelingen met hem wel fijn vond, zegt ze dat ze het niet weet. En als ik dit wil veranderen moet ik de stap zetten. Maar ik weet niet hoe. Elke poging die ik probeer om samen te komen stuit op 'ik ben moe'. Logisch hoor met een kindje en nog 1 op komst, maar je moet er toch wel aan werken? Zeker nadat je zoiets vreselijks hebt gedaan? Het voelt wat gek omdat ik altijd wel specifieke wensen had en zij aangaf dat liever niet te doen, prima. Maar nu opeens die specifieke dingen juist bij hem wel. Moet ik dat dan accepteren? Zij doet haar best op andere vlakken maar hier niet. En ik word er wat moedeloos van. Ik heb een commitment naar mijn kinderen maar wil toch ook een gelukkig seksleven? Hoeveel mag je daarin eisen? Als het te lang duurt dan krijg ik rancune en weet ik nu al dat ik dit niet heel lang volhoud.
.
Zomaar even een stukje uit jouw post, welke ik nogal manipulatief vind overkomen. Je kunt het zo zwart/wit willen stellen “moet ik dat dan accepteren?” Is dat een vereiste om met haar verder te gaan? Zo klinkt het namelijk voor mij.
Als zij geen zin heeft in bepaalde seksuele handelingen, dan is dat volkomen haar goed recht. Misschien jammer voor jou, zou je er eventueel nog samen over kunnen praten, maar daar houdt het toch echt wel op.
En je committment naar je kinderen vergelijken met bepaalde seksuele handelingen, brrr, niet fair toch?
Je laatste zin schept sowieso al niet heel veel vertrouwen. Hebben jullie nog professionele hulp zoals relatietherapie bijv? Lijkt mij geen overbodige luxe in jullie situatie met nog een kind onderweg.
Ja ze zei dat het aan mij is om daar verandering in te brengen. Maar dat vind ik lastig als ik niet weet waar ze opgewonden van wordt en als ze niet aangeeft wat zou werken.
Ik snap niet zo goed waarom ik het moet accepteren. En ik snap ook niet dat het een vreemde vraag is. Als het fijn met hem was zou het ook fijn met mij moeten zijn is idd mijn gedachtengang. Want we zijn al zoveel jaar meer samen en ze houdt van me. Is dat raar om te denken?
Ach manipulatief hou toch op, het is oprecht een vraag. Ik weet niet of ik verder wil op deze manier. Dat is niet met de bedoeling om te krijgen wat ik wil, dat is oprecht hoe ik erin sta. Moet ik die vraag dan niet stellen? Je mag je mening uiten hoor daar gaat het niet om, maar ik ben het daar niet mee eens.
Ik kan me ook niet aan de indruk onttrekken dat het hier om seks gaat en dat dit minder belangrijk zou zijn dan andere 'verantwoordelijkheden' in een relatie. Als ik niks in het huishouden doe, ook niet na meerdere keren bespreken, dan is het een legitieme reden om de relatie te verbreken, zullen velen het met haar eens zijn. Maar bij seks ligt het allemaal gecompliceerd, dat vind ik bijzonder. Ik vind dit gewoon belangrijk. En ik heb heel veel geaccepteerd in onze relatie omdat dit nou eenmaal zo hoort. Maar zij heeft het convenant opengebroken en daarna zullen nieuwe regels gemaakt worden. Als ze het nou niet bij hem had gedaan dan had ik gezegd prima, doen we het niet. Maar ik kan er niet goed mee omgaan dat ze het wel voor iemand anders over heeft en voor mij niet. Dat stoort mij. En ik heb daar nog geen goeie reden voor gekregen.
Draver23 schreef op 04-05-2025 om 15:04:
Hebben jullie tips/ervaringen met vergelijkingen na de affaire, bij ons specifiek op seksueel vlak? Wij zijn na de affaire uitkwam in oktober weer tot elkaar gekomen en gaan in principe verder, mede omdat ze zwanger is van ons tweede. Het is van mij en was niet gepland. Dus het is nogal hectisch maar zorgt ook voor verbinding. Waar het echter nog wel eens botst zijn onze seksuele behoeften. Ik als stereotype man heb altijd zin, zij net wat minder, zeker nu ze zwanger is. Daar had ik altijd vrede mee, eigenlijk was ons seksleven gewoon goed te noemen.
Maar sinds de affaire ben ik ook te weten gekomen wat ze met hem heeft gedaan. En dat is info waar ik om heb gevraagd dus ik moet dealen met die kennis. Alleen zitten daar wel handelingen tussen die ze met mij niet wilde. Als ik aangeef dat mij dat dwars zit en dat ik daar iets aan wil veranderen, krijg ik zoals zo vaak een negatieve reactie. Gelaten, niet de ernst ervan inzien, het is 'maar' seks. Ik krijg als verklaring dat het met hem nieuw en spannend was en wij zijn al 14 jaar samen. In het begin deden wij het ook vaker. Ja, eens natuurlijk. Als je er niks aan doet, dat is een belangrijke voorwaarde, dan wordt het voorspelbaar en saai thuis. Geldt voor mij overigens niet, ik vind haar nog steeds aantrekkelijk, zij mij ook, maar kennelijk op een andere manier. Als ik vraag of ze die handelingen met hem wel fijn vond, zegt ze dat ze het niet weet. En als ik dit wil veranderen moet ik de stap zetten. Maar ik weet niet hoe. Elke poging die ik probeer om samen te komen stuit op 'ik ben moe'. Logisch hoor met een kindje en nog 1 op komst, maar je moet er toch wel aan werken? Zeker nadat je zoiets vreselijks hebt gedaan? Het voelt wat gek omdat ik altijd wel specifieke wensen had en zij aangaf dat liever niet te doen, prima. Maar nu opeens die specifieke dingen juist bij hem wel. Moet ik dat dan accepteren? Zij doet haar best op andere vlakken maar hier niet. En ik word er wat moedeloos van. Ik heb een commitment naar mijn kinderen maar wil toch ook een gelukkig seksleven? Hoeveel mag je daarin eisen? Als het te lang duurt dan krijg ik rancune en weet ik nu al dat ik dit niet heel lang volhoud.
Kortom, mijn vraag is of jullie dit herkennen, mag ook op ander vlak dan seks, en of jullie advies hebben. Desnoods wat ik kan doen om het vuur weer te laten branden. Wel met de kanttekening dat ik al aardig wat heb geprobeerd. En het is nou eenmaal zo dat wanneer iemand anders een foto van zijn lichaam stuurt bijvoorbeeld, dat per definitie beter werkt dan dat ik het doe, omdat het nieuw en stout en fout is. Voelt niet heel eerlijk. Ik had er anders mee kunnen leven. Nu is het gebeurd en voelt het alsof ze denkt dat ze er wel mee weg komt en dat het mijn probleem is.
Tja ik moet zeggen dat ik het met de vorige spreektsters eens ben dat als de ander geen zin heeft in bepaalde seksuele handelingen je je verlangen daarnaar in de koelkast moet zetten. Maar... toen ging ik het in mijn hoofd vergelijken met "goh stel dat mijn partner mij nooit of maar heel kort in de ogen kon kijken maar met zijn minnares dat wel veel en langdurig deed... En ik moet zeggen ik zou me onwijs afgewezen voelen en boos zijn. En nee ik zou niet kunnen eisen dat hij dat hij dat wel bij mij deed, maar als hij het niet eens zou proberen, of tijdens het proberen af zou haken, dan zou mij dat diep grieven op een niveau dat ik zou gaan twijfelen aan de relatie. Misschien het geen goede vergelijking, misschien wel. Ik wil maar zeggen dat ik me jouw gevoel ook kan voorstellen. Misschien idd bespreken met seksuoloog of relatietherapeut.
(edit, 17;20: ik had je laatste post nog niet gelezen)
Draver: Misschien is het daarom ook niet heel handig om alle details te weten. Maar snap zeer zeker je gedachtengang. Waarom wel bij hem en niet bij mij. Ik zal je eerlijk zeggen ik zou woest zijn. Maar ja dat ben ik. Denk dat hierboven al een antwoord gegeven is. Dat mensen over hun eigen grenzen heen gaan om de ander niet kwijt te raken en het spannende gevoel en alles eromheen.
Waarom zouden vrouwen anders ineens spannende lingerie setjes aan gaan doen. Terwijl ze misschien al jaren een zeeman onderbroek aan hebben bij de eigen partner. Om maar even een voorbeeld te noemen.
Misschien wat meer romantiek in de relatie brengen. Vanuit de romantiek ontstaat verbinding en vanuit die verbinding intimiteit. Dus verzin leuke dates. En niet op sex gericht maar op verbinding. Misschien bedoelt ze dat. Maar handiger is om het te vragen aan je vrouw wat ze dan precies verwacht van jou. Als ja al zo lang samen bent dan is het soms gewoon werken aan een relatie.
Mijn ex heeft ( volgens de man van Truus) online ook ongeveer een half jaar gesekst. Hoe dat eruit heeft gezien. Geen flauw idee. Maar dat wij weer verder gingen heb ik hem goed duidelijk gemaakt nooit geen naakt foto of iets dergelijks meer te kunnen verwachten. Dat stukje was bedoelzeld voor mij.
Kan me er veel bij voorstellen Draver. Heb er een paar gedachten bij:
- het is allereerst denk ik een stuk pijn dat steeds aandringt. Onze partner met een ander. In de opwinding en het plezier, ‘vrij’. Steeds die confrontatie met iets dat nooit had gemogen.
- De harde realiteit is: zoals het met de ander was zal het met ons nooit zijn. Dat wil niet zeggen dat het het fijner/leuker was, maar tenminste anders. Niet de veiligheid en vertrouwdheid, wel de spanning van het stiekeme en onbekende. Mijn ervaring is dat wij op dit vlak juist heel erg meer vrijheid hebben gevonden, grenzen verlegd en het vuriger is. En tegelijk zal het nog steeds anders zijn.
- Hier merk ik dat de ervaring voor haar ogenschijnlijk weinig betekenis heeft gehad. Terwijl het voor mij juist mega groot is. Ik heb gewoonweg veel meer last van het seksuele stuk dan de soort van verliefdheid die er is geweest. Maar… voor haar was het maar seks. Ergens frustrerend en ergens geeft het ook wat ontspanning.
- Wat is jou echte behoefte? Verlang jij naar seksuele handelingen en spanning samen die zij niet wil doen? Dan gaat het namelijk over behoeften van de een en ander waar je samen een weg in moet zoeken en waar het ook gaat over wat je van elkaar mag verwachten. En dan kan een (begeleid) gesprek daarover helpend zijn. Of gaat het meer om het feit dat ze het wel met iemand anders en niet met jou wil(de) doen? Dan gaat het denk ik meer over pijn van het in de steek gelaten worden. En dan snap ik heel goed: als je het met hem wilde doen, waarom dan niet met mij? De seksuele handeling zelf was kennelijk niet zo’n probleem. Dan is het idd heel pijnlijk dat ze met iemand anders dingen heeft beleefd die jullie samen niet hebben beleefd.
Er klinkt voor mij wat in door dat de soort van emotionele bankrekening nog scheef is. Zij heeft dat maximaal van genomen met de affaire. Maar het terugstorten gebeurt met kleine beetjes, het is niet op eigen initiatief en dus moet je er geregeld achteraan. En alles bij elkaar is het nog niet in balans. Als dat zo is, dan is de vraag wat jullie daarbij helpt en of extra seksuele handelingen daarbij helpen.
