Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Izza schreef op 22-06-2025 om 15:33:
Wat vreselijk voor jou Eva. Ik denk dat wel duidelijk is waar zijn prioriteiten op dit moment liggen. Hoe was jullie relatie voor dit gebeuren? Vanuit jou maar ook vanuit hem? Bedenk dat iemand niet zomaar gaat openstaan voor een ander. Misschien was hij gevoelsmatig al veel langer klaar met zijn huwelijk. Maar had niet het lef daar eerlijk over te zijn. Als je klaar bent met je partner kan er ruimte ontstaan voor een ander. Ik heb dat helaas wel vaker zien gebeuren. Iedereen gaat door mindere periodes. Die horen bij een langdurige relatie. Maar soms is het ook gewoon over. Liefde kan verdwijnen en veranderen net zoals die is gekomen. Iedereen doet dat hier misschien af als nep of een vlucht. Maar dat hoeft natuurlijk niet altijd op te gaan. Voor jou afschuwelijk. Maar hij is wel eerlijk. Waar velen hier dat niet zijn. Hij is verliefd, wil haar regelmatig blijven zien en wacht waarschijnlijk op hoe zaken zich aan haar kant ontwikkelen. Denk aan jezelf en je eigenwaarde en stel je niet afhankelijk op. Jij hebt een eigen keuze en die heb je nu gemaakt. Heel naar voor de kinderen. Maar gun je die een liefdeloos voorbeeld van een verstandshuwelijk, een vader die vreemdgaan of spanningen in huis? Of laat je een sterke en zelfstandige vrouw zien die het zelf ook kan? Een kwart van de klas heeft tegenwoordig thuis een ander gezin (gescheiden, bom, ouder overleden, regenboog ouder etc etc). Dus ze zijn geen uitzondering.
Ja hoor daar zijn ze weer, de stelligheden van de vreemdgaan therapeut izza
Je blijft maar komen met deze stelligheid ondanks herhaald verzoek van medeforummers dit als jouw mening te brengen en niet als een vaststaand feit. Het is nl niet de enige reden waarom iemand open komt te staan voor de verleiding.
En waarom is ze alleen een sterke vrouw als ze gaat scheiden.
Ze kan ook sterk zijn als ze haar gezin niet op wil breken en gaat onderzoeken waarom haar geliefde het spoor bijster is geraakt. Onderzoekt of haar liefde voor hem die door hem in stukken is gegooid geheeld kan worden. En dat hoeft niet te betekenen dat ze weer samen komen maar dat samen ouders zijn mogelijk is op een zo goed mogelijke manier, antwoorden krijgen waarom dit overspel is gebeurd. Dat kost tijd.
Vast zitten in een verslaving die een affaire kan zijn of in de roes van verliefdheid hebben allebei een andere aanpak nodig. Ik weet niet of ik het zou kunnen maar er zijn hier forummers die hun partner eruit hebben zien komen, zoals Anna Cara bv. Maar ook dichtbij ken ik 2 persoonlijke verhalen (3 x hun man betrapt met de truus). Pas toen ze grenzen stelden tot hier en niet verder en zij eisten dat hij zou vertrekken uit het gezin ging er in dat egocentrische brein wat gebeuren. Ik zag het wonder van verandering gebeuren. En ook dat gebeurt niet bij iedereen. Er zijn er ook die vast blijven zitten in hun gedrag en nooit erkenning geven van hun fouten zonder excuses.
Grenzen stellen is ook iets heel anders dan beslissingen nemen die verstrekkende gevolgen hebben.
Izza schreef op 22-06-2025 om 15:33:
Liefde kan verdwijnen en veranderen net zoals die is gekomen. Iedereen doet dat hier misschien af als nep of een vlucht. Maar dat hoeft natuurlijk niet altijd op te gaan. Voor jou afschuwelijk. Maar hij is wel eerlijk. Waar velen hier dat niet zijn.
Even aan chat gevraagd: 2-3% van de relaties die voortvloeien uit affaires houden stand. Dat is denk ik het stuk waar Izza het over heeft. Strikt genomen klopt dan wat Izza zegt, alleen is de kans best groot dat het hier bij de man van Eva niet zo is. Er zijn ook mensen die zich een hond voelen en toch laat ik meestal achterwege om mensen erop te wijzen dat niet iedereen zich mens voelt.
De beste man is eerlijk, maar wat is dat waard als je weet dat hij verliefd is? Dat houdt 6-18 maanden stand, dan ontdekt meneer dat in het echte leven de Truus ook een mens is die wel eens een mindere dag heeft, wel eens onredelijk reageert, niet naar bloemetjes ruikt op de wc, dat ze niet altijd zin heeft. En meneer ontdekt dan ook dat hij zelf niet elke dag die leuke en gezellig trekpop is. Dan maar eens kijken wat houden van betekent. In ieder geval is op afstand mijn hypothese dat deze man liever zijn hormonen volgt dan zijn fatsoen. En ik zou er dan mijn geld op zetten dat als meneer niet eens goed naar binnen gaat kijken hij over een tijdje opnieuw van iemand gaat ‘houden’.
Hmm… laat me misschien teveel kennen met deze reactie.
@Eva: je kunt niet anders dan je eigen intuïtie volgen en een paar mensen betrekken die je daar goed op kunnen spiegelen. Je bent sterk genoeg om aan te kunnen wat voor je ligt!
Feitelijk maakt het niet uit of het tussen man en truus stand zal houden. Het werkt niet meer tussen jullie. En moet je dan 6 tot 18 maanden gaan zitten afwachten tot man tot inkeer komt en toch voor jou kiest? Dat lijkt mij niet. Een persoon met eigenwaarde maakt eigen keuzes en stelt zich niet afhankelijk op van andermans keuzes. Dit is niet de gymles van vroeger (kies mij!)
En dit is zeker niet de enige reden dat iemand vreemdgaan. Er zijn er verschillende. Maar dit is er absoluut wel een. Alleen is het voor de bedrogen partner heel pijnlijk. Veel liever heeft de ander een probleem. Natuurlijk kan je maanden gaan zitten bij dure therapeuten om dit tot op de bodem uit te pluizen (terwijl man naar de klok staart en zijn truus nog even een app stuurt). Maar een relatie komt van 2 kanten. En er moeten er 2 voor gaan. Niet 1. Wat mij betreft gaat de bedrieger voorop in het herstel aangezien hij wat heeft goed te maken en ervoor wil gaan toch?
En nog een andere optie. Het gaat fout tussen man en Truus en hij blijft single of gaat voor weer iemand anders. Alles kan he?
Anna Cara schreef op 22-06-2025 om 18:22:
[..]
Izza Izza toch, wanneer laat je nou eens 'iedereen hier' in hun eigen waarde?
Dat doe ik. Die man is verliefd en is daar eerlijk over. Net alsover zijn contacten en ontmoetingen met Truus. De meeste mensen zijn dat niet. Dat is wat ik bedoelde te zeggen. Die geven aan het contact te verbreken tot de vaste partner er tijden later achter komt dat er toch contact is. Of men zich niet heeft gehouden aan afspraken. Dat lezen we hier toch regelmatig?
Izza schreef op 22-06-2025 om 19:12:
Feitelijk maakt het niet uit of het tussen man en truus stand zal houden. Het werkt niet meer tussen jullie. En moet je dan 6 tot 18 maanden gaan zitten afwachten tot man tot inkeer komt en toch voor jou kiest? Dat lijkt mij niet. Een persoon met eigenwaarde maakt eigen keuzes en stelt zich niet afhankelijk op van andermans keuzes. Dit is niet de gymles van vroeger (kies mij!)
En dit is zeker niet de enige reden dat iemand vreemdgaan. Er zijn er verschillende. Maar dit is er absoluut wel een. Alleen is het voor de bedrogen partner heel pijnlijk. Veel liever heeft de ander een probleem. Natuurlijk kan je maanden gaan zitten bij dure therapeuten om dit tot op de bodem uit te pluizen (terwijl man naar de klok staart en zijn truus nog even een app stuurt). Maar een relatie komt van 2 kanten. En er moeten er 2 voor gaan. Niet 1. Wat mij betreft gaat de bedrieger voorop in het herstel aangezien hij wat heeft goed te maken en ervoor wil gaan toch?
Dat is een heel andere vraag en hier kan ik jouw lijn helemaal delen. Zonder (emotionele) betrokkenheid is het voor mij helder: als iemand geen verantwoordelijkheid neemt en/of niet bereid is te leren van fouten dan is er geen gezonde basis voor een toekomst. En daar lijkt nu bij Eva sprake van. Daarmee laat hij haar en de kinderen in de steek. Dan is alleen de vraag hoeveel tijd je hem en de situatie heeft.
Izza zegt feitelijk niets onwaars. Soms is een relatie over, vaak begint dat al voordat het vreemdgaan plaatsvindt en soms vindt men de liefde ergens anders. Je moet dan ook voor jezelf kiezen en niet eindeloos achter je partner aangaan met als einddoel het samen redden. Soms is het einddoel beiden gelukkig(er) door uit elkaar te gaan.
Ik vind zelf alleen dat je op dit forum over het algemeen wat meer empathie mag tonen richting de persoon die bedrogen is. Dat mis ik nog wel eens bij Izza. Zeker in dit geval waar het nog maar een aantal weken is uitgekomen en de man na het ontdekken niet eens zijn volledige inzet toont, integendeel.
Ergens kan ik me ook wel voorstellen dat Izza de intentie heeft om empathie te tonen, ze begint ook met te schrijven hoe erg ze het vindt, maar of het komt er wat onhandig uit, ofwel is die intentie er niet. Dan kan je nog zo gelijk hebben, ik vind het moreel verwerpelijk dat je zulke harde dingen zo rechtstreeks zegt tegen iemand die dit allemaal net is overkomen en er middenin zit. Afijn, ik denk dat meer mensen hier last van hebben en dat daarom de weerstand tegen haar reacties vaak zo groot is. Het stoort mij ook in toenemende mate, maar ik denk dat Izza dit gewoon niet doorheeft of het negeert. Dan maar nieuwe forumleden erop wijzen dat ze haar niet te serieus moeten nemen.
Draver23 schreef op 22-06-2025 om 19:33:
Izza zegt feitelijk niets onwaars. Soms is een relatie over, vaak begint dat al voordat het vreemdgaan plaatsvindt en soms vindt men de liefde ergens anders. Je moet dan ook voor jezelf kiezen en niet eindeloos achter je partner aangaan met als einddoel het samen redden. Soms is het einddoel beiden gelukkig(er) door uit elkaar te gaan.
Ik vind zelf alleen dat je op dit forum over het algemeen wat meer empathie mag tonen richting de persoon die bedrogen is. Dat mis ik nog wel eens bij Izza. Zeker in dit geval waar het nog maar een aantal weken is uitgekomen en de man na het ontdekken niet eens zijn volledige inzet toont, integendeel.
Ergens kan ik me ook wel voorstellen dat Izza de intentie heeft om empathie te tonen, ze begint ook met te schrijven hoe erg ze het vindt, maar of het komt er wat onhandig uit, ofwel is die intentie er niet. Dan kan je nog zo gelijk hebben, ik vind het moreel verwerpelijk dat je zulke harde dingen zo rechtstreeks zegt tegen iemand die dit allemaal net is overkomen en er middenin zit. Afijn, ik denk dat meer mensen hier last van hebben en dat daarom de weerstand tegen haar reacties vaak zo groot is. Het stoort mij ook in toenemende mate, maar ik denk dat Izza dit gewoon niet doorheeft of het negeert. Dan maar nieuwe forumleden erop wijzen dat ze haar niet te serieus moeten nemen.
Ja dat was ook het doel van mijn post. Ik wilde ook al verdwijnen uit dit forum door die terugkerende stelligheid dat volgens haar bijna altijd vreemdgaan veroorzaakt wordt doordat men is uitgekeken op de ander maar het lef niet heeft om het eerlijk te zeggen. Dat een langdurige affaire per definitie een tweede relatie is en men dus ook een emotionele band heeft opgebouwd met elkaar. Dat als de vg niet meteen tot inkeer komt je wel heel dom bent om te blijven. Dat open relaties heel goed werken bij krachtige mensen want we zijn nou eenmaal niet gemaakt voor een monogame relatie etc etc
En dat blijft maar bij iedere nieuwkomer onder de neus gewreven worden.
Maar gelukkig waren er daar anderen die zelfs mij pb stuurden omdat ze helemaal klaar waren met haar commentaar en heb ik zelfs what's app contacten eraan over gehouden
En wat een onzin dat het voor Evas kinderen heus niet uitmaakt om gescheiden ouders te hebben "want er zijn er zoveel in een klas die uit een samengesteld andersoortig dan monogame ouders, gezin te komen". Dus dan is het niet zo erg??
Ik zie de gevolgen als zorgverlener bij jongeren met een thuissituatie om over te huilen tot aan zelfmoord pogingen toe, ja ook gezinnen waarin ouders bij elkaar zijn maar waarin geen liefde meer is en misbruik plaatsvindt door de grootste zonde die er is nl "IK" . Maar dat is off topic inderdaad
Volgens mij geef ik aan het vreselijk voor de to te vinden. En voor iedereen die het overkomt. Ik leef zeker mee. Maar blijf daar niet in hangen. Ik geef mijn kijk op zaken. Vanuit mijn eigen ervaring, de talloze ervaringen uit mijn omgeving en wat ik hier en elders lees. Prima als iemand anders het op zijn eigen manier wil doen. Een to kan hier uit alle reacties zijn of haar eigen lijn halen. Dan heb je meer aan verschillende soorten reacties en ervaringen. Voor mij is het al even geleden dus ik sta er wat meer boven. En ben er uiteindelijk heel goed doorgekomen. Dat gun ik iedereen. En dan is het lastig mensen te zien die eindeloos blijven proberen, hoop hebben of triggers hebben. Ik geloof zeker in herstel. Maar wel onder duidelijke voorwaarden. En die zie je heel erg snel bij stellen.
Voor mij zijn die berichten altijd heel confronterend.
Want mijn man zat diep. Het probleem zat bij hem, niet bij ons.
Er was hier altijd veel liefde. Nog steeds van zijn kant.
Een persoon met eigenwaarde maakt eigen keuzes en stelt zich niet afhankelijk op van andermans keuzes. Dit is niet de gymles van vroeger (kies mij!)
deze hakt er bij mij ook hard in. Want ik heb weinig keuze.
Of deze:
Heel naar voor de kinderen. Maar gun je die een liefdeloos voorbeeld van een verstandshuwelijk, een vader die vreemdgaan of spanningen in huis? Of laat je een sterke en zelfstandige vrouw zien die het zelf ook kan?
Ik laat misschien zien dat goede mensen soms foute dingen doen? En dat er een mens zit achter een verslavingsproblematiek? Dat ik hun vader ergens toch nog een kans wil geven omdat de mens echter de verslaving een goed mens is? Dat ik hem geholpen heb hieruit te komen omdat hij nog steeds hun vader is, en ik ook balangrijk vind dat ze een stabiele vader hebben? Want wat hij deed was vernietigend voor mij, voor zichzelf en zijn gezin, maar het is wel een keigoede papa die altijd klaarstond en staat voor hen?
Door die kans zien we nu ook hoe hij is zonder verslaving, en dat is een keigoed mens? Wat niet wil zeggen dat ik hem opnieuw nog graag zal zien. Ik ben nog steeds op slot.
En ik blijf, ondanks dat dit voor mij heel moeilijk is. Heel moeilijk, al een jaar lang. Ik had graag opgegeven en alleen gaan wonen. Alles achtergelaten. Mijn god ja. Rust in mijn hoofd.
Maar toch sta ik er elke dag opnieuw om het te proberen. Hoe moeilijk ook. arts en peut zeggen dat ze nog nooit zo'n sterke vrouw zagen.
Ik blijf en ik ben STERK ondanks dat ik me zwak voel. Ik doe het toch maar.
Het hakt er bij mij soms heel hard in. Maar ik moet dar afblokken. Voordeel van niet voelen, dat is een mechanische dat ik heb aangeleerd en gewoon kan oproepen.
Wij hadden altijd een hele sterke relatie. Ik heb al veel meegemaakt ja.
Hij en hij alleen is ervoor verantwoordelijk.
Nu pas werkt hij voor het eerst hard aan zichzelf. Omdat we nu weten wat er scheelt. Kan hij er aan werken. Dit gebeurde niet omdat 'ons' op was, niet goed, of te weinig liefde. Het was iets dat hij al had lang voor ik hem kende, maar nu pas ontploft is
Of het blijft duren hangt van hem af, of hij 'clean' blijft.
En van mij, of ik hiermee kan leven. Want het is voor mij heel moeilijk. Ik hoop dat ik ooit weer graag zal kunnen zien.
Tja, ik vind dat elke mening er mag zijn. Die van Izza ook, al vind ik zelf dat ze vaak nogal snel tot de conclusie komt dat het maar uit moet zijn zijn met de vreemdganger. Maar ik vind het ook wel weer een frisse kijk op de zaak. En ik vind ook dat de mening van hen die veel tijd nodig hebben om te kijken wat ze ermee willen er mag zijn. Of van de mensen die al hun zinnen en hoop hebben gezet op het slagen van hun huwelijk. En die gun ik ook van harte dat het slaagt en zelfs mooier wordt dan ooit. Want we praten hier wel op een forum, ja kan niet zeggen 'houd op dat te zeggen'. Je kan alleen je eigen mening er tegenover zetten.
De kwestie is dat bedrogen mensen ook tussen hoop en vrees leven: zijn we op de goede weg? Kan ik hem vertrouwen? Kan ik ooit nog dat veilige gevoel van vroeger terug krijgen? Hoe begrijpelijk ook dat mensen ondersteuning van hun hoop willen, alleen dat willen horen, hoort denk ik niet op een forum thuis. Je kan geen draadje maken waar niet alle partijen zich tegen aan bemoeien. Ik bedoel, dat doen wij (ik althans) ook bij een draadje 'oh ik heb het zo fijn met mijn minnaar die zijn vrouw bedriegt die van niets weet'.
Izza schreef op 22-06-2025 om 20:14:
Volgens mij geef ik aan het vreselijk voor de to te vinden. En voor iedereen die het overkomt. Ik leef zeker mee. Maar blijf daar niet in hangen. Ik geef mijn kijk op zaken. Vanuit mijn eigen ervaring, de talloze ervaringen uit mijn omgeving en wat ik hier en elders lees. Prima als iemand anders het op zijn eigen manier wil doen. Een to kan hier uit alle reacties zijn of haar eigen lijn halen. Dan heb je meer aan verschillende soorten reacties en ervaringen. Voor mij is het al even geleden dus ik sta er wat meer boven. En ben er uiteindelijk heel goed doorgekomen. Dat gun ik iedereen. En dan is het lastig mensen te zien die eindeloos blijven proberen, hoop hebben of triggers hebben. Ik geloof zeker in herstel. Maar wel onder duidelijke voorwaarden. En die zie je heel erg snel bij stellen.
Je geeft idd aan het vreselijk te vinden maar dan komt er weer die "maar"....
Je zegt dat het jouw mening is. Echter komt het er niet als een mening uit maar als een vaststaand feit. Natuurlijk heb je recht op je mening. Ik ben mik ervan bewust geraakt de afgelopen 2 jaar dat ik ook meningen als vaststaande feiten neerknalde met een grote stelligheid. Met gekwetste mensen als resultaat. Ik ervaar nu zelf hoe dat is nu ik zelf kwetsbaar ben en geraakt doordat mijn basis onderuit is gehaald door de mensen van wie ik hield. Die mensen die mij misbruikt bedrogen en vernederd hebben. Waarvan 1 van de 3 schuld erkent, boete doet kapot gaat van verdriet schaamte en schuld door wat hij 2 gezinnen heeft aangedaan. De "derde" laat nog steeds zien geen berouw te hebben en nu haar bedrogen echtgenoot heeft aangegeven geen blijvende verandering te hebben gezien en nu wil scheiden, gaat ze zelfs mijn man weer benaderen. De ander is mijn vader die geen schuld bekent maar vooral baalt van de schande die ik heb gebracht doordat ik heb verteld wat hij mij al die jaren heeft aangedaan. Ik dank God dat ik niet mijn schild harder heb gemaakt en nog meer als zuurpruim door het leven ga. Maar het is vallen en opstaan. Net als mensen die vallen zonde. Maar niet iedereen blijft op z'n neus liggen. Er kan echt een omkeer zijn.
Izza, het zou zo schelen als je erbij verteld dat het jouw ervaring is en niet als een "zo is het en niet anders" neerzet. En misschien bedoel je het niet zo, op papier komt het ook anders over dam in gesprek. Maar het zijn harde one liners die gekwetste zielen onderuit halen. Het komt op mij vaak "bitter" over.
LifeEvent! schreef op 22-06-2025 om 20:08:
[..]
Ja dat was ook het doel van mijn post. Ik wilde ook al verdwijnen uit dit forum door die terugkerende stelligheid dat volgens haar bijna altijd vreemdgaan veroorzaakt wordt doordat men is uitgekeken op de ander maar het lef niet heeft om het eerlijk te zeggen. Dat een langdurige affaire per definitie een tweede relatie is en men dus ook een emotionele band heeft opgebouwd met elkaar. Dat als de vg niet meteen tot inkeer komt je wel heel dom bent om te blijven. Dat open relaties heel goed werken bij krachtige mensen want we zijn nou eenmaal niet gemaakt voor een monogame relatie etc etc
En dat blijft maar bij iedere nieuwkomer onder de neus gewreven worden.
Maar gelukkig waren er daar anderen die zelfs mij pb stuurden omdat ze helemaal klaar waren met haar commentaar en heb ik zelfs what's app contacten eraan over gehouden
En wat een onzin dat het voor Evas kinderen heus niet uitmaakt om gescheiden ouders te hebben "want er zijn er zoveel in een klas die uit een samengesteld andersoortig dan monogame ouders, gezin te komen". Dus dan is het niet zo erg??
Ik zie de gevolgen als zorgverlener bij jongeren met een thuissituatie om over te huilen tot aan zelfmoord pogingen toe, ja ook gezinnen waarin ouders bij elkaar zijn maar waarin geen liefde meer is en misbruik plaatsvindt door de grootste zonde die er is nl "IK" . Maar dat is off topic inderdaad
Offtopic: Jammer dat je het nodig vindt anderen erbij te betrekken om je mening over Izza te geven. Je verraad daarmee deels de privacy van anderen, ook al noem je geen naam.
Waardeloos dat er achterlangs blijkbaar lekker geroddeld wordt over forummers met een andere mening. Ik vind dat zo naar, oneerlijk, vals en zwak.
Of je het nu eens of oneens bent, er klaar mee bent, iemand je niet goed ligt: negeer het dan gewoon of spreek iemand persoonlijk aan; hier of in PB. We zijn geen 3 meer toch?
Izza schreef op 22-06-2025 om 15:33:
Wat vreselijk voor jou Eva.
Ik denk dat wel duidelijk is waar zijn prioriteiten op dit moment liggen.
Hoe was jullie relatie voor dit gebeuren?
Vanuit jou maar ook vanuit hem?
Bedenk dat iemand niet zomaar gaat openstaan voor een ander.
Misschien was hij gevoelsmatig al veel langer klaar met zijn huwelijk.
Maar had niet het lef daar eerlijk over te zijn.
Als je klaar bent met je partner kan er ruimte ontstaan voor een ander.
Er zit hoewel wat suggestief, altijd dezelfde volgorde in bij jou.
Jij werkt altijd toe naar die volgorde: éérst is de relatie niet goed meer, dán gaat een van de partners openstaan voor een ander.
Hoewel je daar vaak over bent aangesproken blijf je volgens mij zeggen dat als een relatie goed is het niet kan gebeuren dat één van de partners de fout in gaat. Dat kan zijn dat jij dat vindt. Velen hier vinden dat je dat niet zo stellig kan zeggen. Maar even nog checken: dat meen jij dus echt?
Max88 schreef op 22-06-2025 om 21:42:
[..]
Offtopic: Jammer dat je het nodig vindt anderen erbij te betrekken om je mening over Izza te geven. Je verraad daarmee deels de privacy van anderen, ook al noem je geen naam.
Waardeloos dat er achterlangs blijkbaar lekker geroddeld wordt over forummers met een andere mening. Ik vind dat zo naar, oneerlijk, vals en zwak.
Of je het nu eens of oneens bent, er klaar mee bent, iemand je niet goed ligt: negeer het dan gewoon of spreek iemand persoonlijk aan; hier of in PB. We zijn geen 3 meer toch?
Ik lees dat je het als roddel ziet. Het is niet zo bedoeld. Wat ik aangeef is dat mensen hier op z'n kwetsbaarst zijn en de energie niet hadden om er (wederom) tegenin te gaan dus negeeerde (nb jouw advies) maar wel vonden dat ik, omdat ik er wel tegenin ging, afgebrand werd en ze mij een hart onder de riem wilden steken. Dat mag ook!
Kun ja aangeven wat je bedoelt met privacy verraad als ik geen namen deel? 🤷
MRI schreef op 22-06-2025 om 20:36:
Tja, ik vind dat elke mening er mag zijn. Die van Izza ook, al vind ik zelf dat ze vaak nogal snel tot de conclusie komt dat het maar uit moet zijn zijn met de vreemdganger. Maar ik vind het ook wel weer een frisse kijk op de zaak. En ik vind ook dat de mening van hen die veel tijd nodig hebben om te kijken wat ze ermee willen er mag zijn. Of van de mensen die al hun zinnen en hoop hebben gezet op het slagen van hun huwelijk. En die gun ik ook van harte dat het slaagt en zelfs mooier wordt dan ooit. Want we praten hier wel op een forum, ja kan niet zeggen 'houd op dat te zeggen'. Je kan alleen je eigen mening er tegenover zetten.
De kwestie is dat bedrogen mensen ook tussen hoop en vrees leven: zijn we op de goede weg? Kan ik hem vertrouwen? Kan ik ooit nog dat veilige gevoel van vroeger terug krijgen? Hoe begrijpelijk ook dat mensen ondersteuning van hun hoop willen, alleen dat willen horen, hoort denk ik niet op een forum thuis. Je kan geen draadje maken waar niet alle partijen zich tegen aan bemoeien. Ik bedoel, dat doen wij (ik althans) ook bij een draadje 'oh ik heb het zo fijn met mijn minnaar die zijn vrouw bedriegt die van niets weet'.
Mooie rake post MRI!!
