Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 12:01

met wat rekening houden? Financiele afhandeling scheiding

Na een huwelijk van 17 jaar en twee kinderen van resp. 12 en 8 jaar wil mijn man van mij scheiden Hij vindt dit huwelijk te veel gedoe, moet alleen maar inleveren en wil een eigen leven opbouwen. Ik ga hier verder niet op in, maar feit is dat hij weg wil. Nu het regelen dus.
Hij verdient een heel goed salaris, terwijl ik altijd voor de kinderen gezorgd heb. Dat was een gezamenlijke afspraak.
Ik heb HBO en wordt dit jaar 47. Mijn carrière is stopgezet terwijl mijn man zijn carrière verder heeft kunnen opbouwen met dito ervaring erbij. Ik moet maar zien of ik nog een baan kan vinden met mijn leeftijd. Tevens bleek mijn oudste autisme te hebben waardoor het niet makkelijk is voor mij om fulltime te werken.
We hebben een afspraak staan bij een zgn. scheidingsplanner.
Buiten het feit dat ik overspannen ben van alles wat er speelt, moeten we van alles regelen.
Waar moet ik allemaal op letten? Wie kan mij helpen? Wat zijn de valkuilen? Niet dat mijn man mij een hak wil zetten, maar hij wil er ook niet veel op achteruitgaan merkte ik al (terwijl het zijn keuze is geweest).
Ik hoor graag tips.


Jessa

Er komt nogal wat op je af, zeg. Allereerst daarom een dikke virtuele knuffel voor jou {{{{{{}}}}}}
Als ik je vragen zo lees, ben je op zoek naar iemand die alle praktische zaken voor je op een rij kan zetten. Dingen als alimentatieverplichting (van je man), verdeling van de boedel etc. Een mediator kan je daarover informeren, maar ook een advocaat. Ik weet niet wat een scheidingsplanner doet, maar als dat geen geregistreerde jurist of mediator is, zou ik daar niet mee in zee gaan. Als jij geen inkomen hebt, kom je in aanmerking voor vergoeding (toevoeging) van de kosten voor een mediator of advocaat.

Laat je goed informeren Jessa. Je kunt het maar één keer goed regelen en vertrouw daarin niet blind op je (bijna) ex-partner. En, helaas voor je man, hij zal er als gescheiden vader doorgaans niet op vooruit gaan.

Pennestreek

Pennestreek

08-01-2018 om 14:12

Eens met moederziel

Om te beginnen heel veel sterkte! Het is vreselijk om een scheiding te moeten regelen die jouw keus niet is. Daarom zou ik het initiatief en het praktische gedeelte vooral aan je man overlaten. Zijn idee, mag hij het ook regelen.

Daarmee bedoel ik niet dat jij alles maar op je af moet laten komen, of niet hoeft na te denken, zeker niet. Maar als je al overspannen bent moet je niet nog meer op je hals halen. Dus laat hem maar met voorstellen komen, daar denk jij dan over na, en dan laat je hem weten of je wel of niet akkoord bent.

Ik zou ook kiezen voor een mediator, die of ook veel verstand heeft van financiën of daarvoor iemand inhuurt. Een scheidingsplanner is alleen handig als jullie er helemaal samen uit kunnen komen, en geen advies nodig hebben. Maar in jullie geval is het heel belangrijk dat vooral jij goed geadviseerd wordt.

Dus, wat ik zou doen als ik jou was is hulptroepen inschakelen. Familie of vrienden, waar je een beroep op kunt doen. Emotioneel maar ook praktisch. Heb je vrienden met kennis op praktische vlakken (financieel, hypotheek, werk, scheiden, kinderen, noem maar op) schakel ze dan in. Het is heel fijn als je een soort tweede man (of vrouw) hebt die met je meekijkt en denkt bij alle stappen. Ik heb dat gedaan met mijn zus en zwager (kinderen en emoties) en een goede vriend die advocaat/rechter is en op dat moment studeerde voor mediator.

Verder is het belangrijk dat je zelf goed nadenkt over wat je wil. Bekijk echtscheidingsconvenanten en ouderschapsplannen online, zodat je ziet wat er allemaal geregeld moet worden en gevoel krijgt voor wat jouw wensen zijn. Zet naast elkaar wat voor jou wenselijk is, en wat voor jou minimaal zou moeten. Zo zie je ook goed waar onderhandelingsruimte zit voor jou.

Zet op een rijtje wat je financieel nodig hebt om te kunnen leven. Prima natuurlijk om tzt op zoek te gaan naar een baan, maar nu heb je die nog niet en die heb je ook waarschijnlijk niet 1-2-3 gevonden. Dus je financiële plaatje baseer je op de huidige situatie. En dat is, helaas voor je man, dat jij financieel nog steeds van hem afhankelijk bent. Daarvoor kun je bijvoorbeeld kijken op Nibud.

Regel huisvesting. Schrijf je in bij een woningbouwvereniging en informeer naar wachttijden.

Verder: in de overlevingsstand. Zorg goed voor jezelf. Fysiek (goed eten en slapen, veel beweging en frisse lucht) en psychisch. Zeker met je overspannenheid moet je rekening houden. Ben je onder behandeling, krijg je professionele hulp? Zo niet, ga naar de huisarts en regel dat. Je kunt alle ondersteuning nu gebruiken, want je moet overeind blijven voor je kinderen.

Heel veel sterkte.

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 14:29

pennenstreek en moederziel

Heel erg bedankt alvast. Ik was altijd een sterke onafhankelijke vrouw, maar voel me nu zo klein, weggedaan…Ik krijg hulp van familie en een vriendin (emotioneel gebied). Mijn vader heeft huisarts voorgesteld om psychische hulp te zoeken. De kinderen zullen mij inderdaad hard nodig hebben.

Kan ik mij inschrijven bij de woningbouwvereniging zonder inkomen? Ik heb wel een verklaring van de belastingdienst nodig dat ik geen inkomen heb. Ik was daar al mee bezig, maar dat is een punt dat ik moet doen.

Goede tip op echtscheidingsconvenanten en ouderschapsplannen online te bekijken. Had ik nog niet aan gedacht.

Ik wist trouwens niet dat ik voor vergoeding in aanmerking kom voor een mediator. Mijn man heeft de scheidingsplanner geregeld omdat ik op aanraden van een gezamenlijke vriendin een boekje had opgevraagd. Aanstaande vrijdag hebben we ene intakegesprek. Goed om te weten om te vragen of ze geregistreerd zijn of niet. Het is nog een intake dus ik kan altijd daarna nog besluiten een andere weg in te slaan.

Pennestreek

Pennestreek

08-01-2018 om 14:48

Van praten leer je

Inderdaad, een intake is in twee richtingen informatie halen. Maak een lijstje met de vragen die je hebt. En, het is niet gek om iemand mee te nemen. Of het gesprek op te nemen. Er komt zoveel op je af, je moet aan zoveel dingen denken waar je zelf niet op zou komen, dat je alle hulp moet inschakelen die je kunt krijgen.

Ja, je kunt je inschrijven zonder inkomen. Want als jullie uit elkaar zijn krijg je een uitkering (of dat nou bijstand is of iets anders zoals partneralimentatie weet ik niet, maar een vorm van inkomen heb je straks zeker) en daarnaast kom je in aanmerking voor allerlei toeslagen.

Huisarts: inderdaad meteen een afspraak maken. Al was het alleen maar om je verhaal te doen (is heel belangrijk! Praat van je af!).
Ook belangrijk: meldt het op de school van je kinderen. Liefst persoonlijk bij de meester/juf, anders mail of telefoontje aan de mentor. Je wil dat als de kinderen problemen krijgen of emotioneel worden dat ze goed worden opgevangen. Ik heb ervaren dat het voor de kinderen heel fijn is dat school op de hoogte is.

En inderdaad, ga niet af op je (ex)man. Die is toch op zijn eigen voordeel uit, en kijkt niet meer naar jouw belangen. Of dat punt bereikt hij toch ergens gaandeweg het traject...

emotie

allereerst veel sterkte.

Bij mij had emotie de overhand, waardoor ik in veel dingen klakkeloos ben meegegaan, zo ook van afstand pensioen en nabestaandenpensioen. Niet doen! en zeker niet nu je al die jaren thuis bent geweest voor de kinderen. Jij dingen hebt moeten laten en hij zich hierdoor heeft kunnen ontplooien.

Ik weet niet hoe je aanstaande ex is, maar zolang alles nog gemoedelijk gaat, wel alles zo correct mogelijk vastleggen. Erop terugkomen is een stuk lastiger.

Een hektische periode

Er zal heel veel op je af komen in deze tijd. Wellicht is het goed om de komende tijd een beetje in te delen: wanneer wil je wat rond hebben? Zodat je niet in een keer alles denkt te moeten doen, maar ook niet eindeloos rond blijft drijven.
Het beste zou zijn als je een goede advocaat/mediator zou hebben, iemand van de VFAS. De eerste vraag zal zijn of iedereen ervan overtuigd is dat er een scheiding komt. Dat wil niet zeggen dat jij die scheiding wilde, maar wel dat je begrijpt dat het onmogelijk is getrouwd te blijven met iemand die dat niet wil.
Daarna zijn er veel stappen. Het is jammer dat je geen baan hebt en geen eigen inkomen, maar dat is blijkbaar ook jouw keuze geweest. Financieel gezien ben je daardoor afhankelijk van je ex en van de gemeente. Eventuele alimentatie zal van een eventuele bijstandsuitkering worden afgehaald, dus je kunt er eigenlijk wel van uit gaan dat je inkomen het bijstandsinkomen van een alleenstaande ouder is (als de kinderen bij jou ingeschreven blijven). daar komen dan wel nog veel toeslagen bij: zorgtoeslag, huurtoeslag en kindgebonden budget.
Als er een koopwoning is kan het zijn dat je overigens geen aanspraak kunt maken op de gesubsidieerde rechtshulp. Dat heeft dan te maken met het vermogen dat in het huis zit. Mocht er een koopwoning zijn, dan zou je die moeten laten taxeren. Hypotheekschuld ervan, de helft van de overwaarde is van jou. Dat is dan je vermogen.
Online kun je overigens al een berekening maken voor alimentatie. Zie bijvoorbeeld: http://www.scheidingsinformatie.nl/alimentatie/extra/online-alimentatie-berekenen. Vermijd behoeftenlijstjes bij het berekenen van de alimentatie. Een neutrale berekening volgt de zogenaamde trema-normen.

Tsjor

Alimentatie

Ik zou overigens wel gaan voor partneralimentatie. Mogelijk dat je wel weer een baan vind, al is het parttime en dan kan de alimentatie net genoeg zijn om uit de bijstand te komen.
Dus denk niet, ik vraag maar niet zoveel want het wordt toch afgetrokken van de bijstand.
De arbeidsmarkt trekt aan en ik ken diverse ouderen inmiddels die weer aan het werk zijn.

Advocaat

Als het enigszins mogelijk is zou ik toch een advocaat inschakelen. Iemand die duidelijk opkomt voor jouw belangen. Zeker als je nu het overzicht niet helemaal hebt en je overspannen bent dan is het lastig om zelf alles te bedenken. Een eigen advocaat is heel prettig. Dat is iemand die er echt voor jou is en er voor zorgt dat er een deal op tafel komt die zo gunstig mogelijk is voor jou. Je man en jij hebben niet meer dezelfde belangen en dat zal in de loop van de scheiding vaak wel duidelijk worden. Dat merk je immers nu al: hij wil er niet op achteruit gaan. Terwijl duidelijk is dat van zijn inkomen nu twee huishoudens bekostigd moeten worden.

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 16:22

bedankt

dit te lezen allemaal doet me goed om de dingen een beetje op een rijtje te zetten voor zover mogelijk. Man en ik kunnen gewoon door een deur nu. Man is gek op zijn kinderen en wil het liefste dat ze niets tekort komen. Hij beseft ook heel goed dat hij de 'schuldige' is zegmaar.

De school is al geïnformeerd. Dat heb ik direct gedaan. Ik was ook al naar de huisarts geweest, maar ik ben verkeerd doorverwezen waardoor ik een intakegesprek kreeg bij een afdeling die persoonlijkheidsstoornissen vastlegt en begeleidt. Ik moest eigenlijk naar een 1e lijns psycholoog. Ik was zo van de kaart van die intake dat ik het even heb gelaten. Ik besef dat ik wel hulp nodig heb; al is het maar voor mijn kinderen.

Man beseft dat hij erop achteruit gaat, dat zeker. Hij heeft nog geprobeerd mij over te halen om werk te zoeken zodat ik niet uit ons koophuis hoef….maar uiteindelijk wil hij wel scheiden…als hij zijn 'eigen leven' heeft, huisje met of zonder iemand anders….. Dit vond ik niet zo'n goed plan (zeker niet voor het welzijn van de kinderen) omdat het wel jaren kan duren zo en het bekende 'zwaard van damocles' boven mijn hoofd blijft hangen zo. Daar ben ik dus niet mee akkoord gegaan.

Idem

Ik zou ook een eigen advocaat zoeken. Je komt hoogstwaarschijnlijk voor een toevoeging in aanmerking, al kan het zijn dat er uiteindelijk alsnog moet worden afgerekend als de echtelijke woning zou worden verkocht en de opbrengst gedeeld. Zoek een advocaat die gespecialiseerd is in familiezaken. De VFAS is een goed idee, maar ook daarbuiten zijn goede advocaten te vinden. Doe anders navraag in je omgeving.

Het is een geruststellend idee om iemand achter je te hebben staan die er primair is om jouw belangen te behartigen. Dan loop je ook niet zo snel het risico dat je achteraf het gevoel hebt dat je uitverkoop gehouden hebt.

En verder heeft AnneJ gelijk: als je partneralimentatie zou ontvangen (de situatie is ernaar) dan kan dat, samen met inkomsten uit een (deeltijd) baan al snel genoeg zijn om uit de bijstand te komen. Bedenk ook dat kinderalimentatie stopt als het kind 18 is. Dan kan het kind zelf nog 3 jaar rechtstreeks ontvangen, maar daarna is het over en uit.

Sterkte ermee

Temet

Doenja

Doenja

08-01-2018 om 16:34

1e lijns psycholoog

Jessa, was je zo van de kaart bij de intake van de psycholoog omdat het nu opeens 'vast' stond? Het uitspreken maakt dat de echtscheiding en de situatie waarin je zit een feit is? Of had je meer last van het feit dat je een doorverwijzing kreeg naar een 1e lijns psycholoog? Dat laatste moet je echt niet te zwaar opvatten. De 1e lijns psycholoog is de lichtste vorm van geestelijke zorg (je spreekt over persoonlijkheids stoornissen, oei dat is er echt niet aan de hand bij je hoor, door je situatie heb je t gewoon ff moeilijk). Ga er nog een keer heen en bespreek het. Of als je geen goed gevoel hebt bij deze praktijk; neem direct een andere!
Toen ik mentale ondersteuning zocht bij mijn echtscheiding heb ik wel vier praktijken versleten voor ik rust vond bij iemand die mij begreep. Zie het als n praatpaal. Iemand die je malende gedachten stil zet en je rust geeft zodat je kunt slapen en bijtanken. Verder sluit ik me bij alle vorige tips aan: die wat voor JOU goed is. Ook al ZEGT je bijna ex-man dat hij t goed met je voor heeft. Dat bepaal je zelf wel wat goed voor je is.

Eens met Kyana

Ook bij een mediator moet je zelf al heel goed weten wat er precies mogelijk is en wat je plichten/rechten, zo is mijn ervaring. Toen mijn ex een periode erg boos werd in de onderhandeling, was de mediator vooral aan het - inderdaad- bemiddelen, wat niet wil zeggen dat dit mijn belang diende. Ik vond dat heel onrechtvaardig, omdat de onderhandeling op dat moment meer gericht was op de lieve vrede dan op een acceptabele uitkomst waarmee ik nog te eten had. Daar kijk ik niet goed op terug.
Een mediator is gericht op gezamenlijke overeenstemming, wat op zich heel nobel kan zijn, maar als je zoals in jouw geval een behoorlijk kwetsbare positie hebt en een man die voor zichzelf gaat, zou ik mezelf beter in bescherming nemen.

Dat je eigen huis wordt meegewogen in de toekenning van een toevoeging, heb ik nog niet eerder gehoord. Ik weet ook niet of dat klopt. Je vermogen wordt wel meegenomen in de berekening, maar de meeste mensen met een eigen huis hebben daar ook een hypotheek op en dus niet meteen eigen vermogen.

Een advocaat of geregistreerd mediator (hoeft geen VFAS te zijn, de mediator moet wel ingeschreven zijn bij de Raad voor Rechtsbijstand) kan je er meer over vertellen.
Ik zou je aanraden te kiezen voor een advocaat-mediator, omdat je voor het aanvragen van de echtscheiding bij de rechtbank uiteindelijk toch een advocaat nodig hebt.

Informatie over de toevoeging (gesubsidieerde rechtsbijstand) vind je hier: https://rechtwijzer.nl/uit-elkaar. Hier vind je ook een scheidingschecklist. Ook vind je hier informatie over het aanvragen van een inkomensverklaring.

Veel sterkte, meissie. Zorg goed voor jezelf. En kom gerust hier af en toe stoom afblazen, er schrijven en lezen veel ervaringsdeskundigen mee.

Alarmbellen

'Man beseft dat hij erop achteruit gaat, dat zeker. Hij heeft nog geprobeerd mij over te halen om werk te zoeken zodat ik niet uit ons koophuis hoef….maar uiteindelijk wil hij wel scheiden…als hij zijn 'eigen leven' heeft, huisje met of zonder iemand anders….. '

Zal aan mij liggen, maar hiervan gaan bij mij alle alarmbellen af. Wie zegt dat jij je koophuis uit moet? Dat is begrijp ik toch ook 50% van jou?
Hij kan ook blijven meebetalen aan het huis, als partneralimentatie, of omdat hij nog mede-eigenaar is. Allemaal mogelijk.

Daarom: zoek een goede advocaat en laat die jouw belangen op een rij zetten. Echt doen, hoor!

Je schrijft: Ik was altijd een sterke onafhankelijke vrouw, maar voel me nu zo klein, weggedaan…

Je bent niet klein, je bent groots en sterk en die kracht ga je inzetten om de situatie goed te regelen voor je kinderen en jezelf. Echt waar, dat kun je.

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 16:53

Doenja

Ik was van de kaart door die intake inderdaad. Die intake was namelijk helemaal niet op mij van toepassing terwijl ik er in vol vertrouwen heen ging in de veronderstelling dat zij mij konden helpen. Bij het invullen van bepaalde vragenlijsten had ik al mijn bedenkingen. Ik mankeer ook helemaal niets qua persoonlijkheidsstoornis; alleen dat ik last had van het feit dat mijn man wilde scheiden en wat hij allemaal zei. Die conclusie kon ik zelf ook wel trekken . Ik was juist blij met het feit dat ze niets konden betekenen voor mij en dat ik alleen hulp nodig had van een 1e lijns psycholoog. Maar in mijn ogen allemaal verloren tijd en als je niet goed in je vel zit, hakt dat er inderdaad wel even in.

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 17:00

Moederziel

lief van je……

Ja, hij wilde de kinderen 'een zachte landing' geven door niet meteen het huis in de verkoop te doen. Hij woont nu bij familie in wat hij niet prettig vindt. Als ik dan zou werken, zou hij een appartement kunnen huren en hoeven ik en de kinderen het huis niet uit…..zo zei hij dat.

Ik hoor de intake aan. We hebben een intakegesprek met een jurist die gespecialiseerd is mediationtrajecten. Ik hoor het aan en neem het gesprek op met een dictafoon (op mijn mobiel).
Ik ga nergens nog mee akkoord.

Ik kan toch switchen als het mij niet bevalt?

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 17:02

moederziel

Het huis is voor 50% inderdaad van mij ja, evenals de gezamenlijke auto.
Is nog allemaal vanuit de tijd dat ik nog fulltime werkte.

been there

Ik herken je situatie, Jessa. 'Als ik dan zou werken, zou hij een appartement kunnen huren en hoeven ik en de kinderen het huis niet uit.'
Maar het is niet per definitie zo dat jij maar moet verhuizen zodat hij in een eigen appartement kan wonen. Zo simpel is het domweg niet, ook al wil hij je dat nu graag doen geloven.

Jurist-mediator

Als je met een mediator of advocaat echt in zee gaat, teken je ook een opdracht-overeenkomst met elkaar. Zolang je dat niet doet, zit je ook nergens aan vast.

Ik ben ook akkoord gegaan met mediation, vanuit de gedachte dat we alles wel goed voor en met elkaar zouden regelen, bla bla bla. Alle goede bedoelingen waren er in het begin zeker. Het is een klassiek patroon: als het er echt op aankomt, is de welwillendheid vaak helemaal niet zo groot meer. Je gaat immers niet voor niets van elkaar scheiden - in elk geval één van de twee niet.
Zoek ondersteuning die jouw belang bewaakt. Je man klinkt als iemand die jou al 10 stappen vooruit is en hier al veel langer over heeft nagedacht.
Je hoeft helemaal geen reactie hierop te geven, maar het komt me allemaal akelig herkenbaar voor. Vooral dat 'eigen leven' en een 'huisje met of zonder iemand ander'
Dat bezorgt mij buikpijn en ik denk eerlijk gezegd dat hij daarvoor al invulling heeft gevonden. Hij heeft haast. En jij niet, want je hebt de situatie nog niet onder controle. Dat wordt nu jouw eerste stap. Overzicht krijgen en weten waar je staat en waar je om kunt vragen.

Zet 'm op.

Pennestreek

Pennestreek

08-01-2018 om 17:21

Precies, jij moet een inhaalslag maken

En daar staat geen tijd voor. Dus laat je niet opjagen, neem elke stap in je eigen tempo.

Maar...hij kan intussen inderdaad al voor zichzelf dingen aan het regelen zijn. Dat is geen fijne gedachte, en misschien ook helemaal niet aan de orde, maar het is wel iets om in je achterhoofd te houden en extra alert op te zijn. Want mocht er toch al een ander in het spel zijn, dan kan het ook zo zijn dat hij al allerlei uitgaven doet van jullie gezamenlijke vermogen. Dus ik raad je aan zo snel mogelijk, liefst vandaag nog, een printscreen dan wel kopie te maken van al jullie (gezamenlijke) bankrekeningen, spaarrekeningen, beleggingen, hypotheek, koopakte van het huis, eigendomspapieren van de auto, al dat soort zaken. Hebben man en ik destijds ook gedaan. En dan maak je voor allebei een setje, en zet je er allebei je handtekening op. Zo waarborg je dat er niet ineens van alles verdwijnt waar je geen zicht op hebt en sta je straks niet ineens met lege handen.

Het is heel naar om je zo op te stellen, om zelfs maar te denken dat je man zoiets zou kunnen doen, maar er zijn teveel dames (zeer) berooid achter gebleven door het vertrek van hun o zo liefhebbende en zeer rechtschapen man om het risico te kunnen nemen...
En je laat zo zien dat je voor jezelf opkomt, zelf nadenkt, zelf je plan trekt. Is alleen maar goed lijkt mij.

Voorbeelden

https://bankr.nl/echtscheidingsconvenant-voorbeeld-opstellen/

Op deze pagina's zijn linken naar een echtscheidingsconvenant en ouderschapsplan.
Handig is als je deze zelf kunt invullen en dan voorleggen aan je aanstaande ex. Als je in alles overeenkomt is het een hamerstuk en scheelt in advocatenkosten. Zo niet, dan weet je precies waar de rechter de knoop moet doorhakken.
Dat kan ook helpen bij de beslissing of je het kunt doen met een gezamenlijke advocaat of een eigen advocaat.

Vul zo weinig mogelijk in op het ouderschapsplan. De ervaring leert dat elke afspraak makkelijk tot conflicten kan leiden.
Al helemaal geen afspraken over zaken die zich bij vader afspelen als kennismaken met vriendinnen of zoiets. Dat valt niet af te dwingen en kan een bron van ergernis zijn als je denkt dat wel goed afgesproken te hebben.
Ook zul je een inschatting moeten maken van de tijd die de kinderen bij vader doorbrengen. Een weekend is als ze jong zijn wel goed te doen, maar eenmaal in de pubertijd komt daar al snel de klad in, tenzij je vlak bij elkaar woont.

Bulk

Bulk

08-01-2018 om 18:11

Gesprek opnemen.

Daarvoor moet je toestemming vragen en krijgen, zowel van je aankomend ex-echtgenoot als van degene waar je naartoe gaat.

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 19:34

vader

Zou het heel raar zijn om mijn vader mee te vragen naar zo'n intake gesprek?

Ms. Simone

Ms. Simone

08-01-2018 om 19:52

Ook hier

Ook hier veel overeenkomsten, helaas. Het verschil is dat mijn ex opbiechtte dat hij er al anderhalf jaar een vriendin op nahield en ik degene was die(dus) de scheiding aanvroeg. Ook ik ben inmiddels 46, HBO opgeleid, maar zonder werk, heb twee kinderen (Ietsje ouder dan die van jou) waarvan een met ASS.

Ik heb gelijk een aantal familieleden in vertrouwen genomen, die mij emotioneel en praktisch konden bijstaan. Zij raadden mij aan om een “eigen advocaat” in de arm te nemen en wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan! Ik kon me in het begin nog niet voorstellen dat mijn (nu ex) zo in elkaar bleek te zitten, maar het masker ging af en dat was pijnlijk ontluisterend.

Ook ik ben gelijk naar de huisarts gegaan en heb een periode gesprekken gehad bij de praktijkondersteuner. Heb me ook gelijk ingeschreven bij Woningnet, voor een woning in de door mij gewenste regio en heb in eerste instantie een fictief bedrag als inkomen ingevuld. In eerste instantie kon ik toch nog nergens op reageren, maar ik moest wel ingeschreven staan. Pas later als je een convenant hebt kan je eventueel reageren, maar dan moet je wel alle paperassen in orde hebben, wil je voor de woning in aanmerking komen.

Jessa

Jessa

08-01-2018 om 20:12

Ms. Simone

Wat erg om te lezen. Hoe gaat het nu met jou en de kinderen? Wil je ook werken, of kan het door je kind met ASS niet? Daar zit ik dus erg mee. Als ik mijn oudste met ASS alleen thuis laat (wat gezien de leeftijd makkelijk moet kunnen) doet die niets meer.

Mijn man blijft tot op de dag an vandaag volhouden dat er niemand anders is. Mijn familie en kennissen denken ook van niet. Ik denk dat hij de hele wereld tegen zich krijgt als het wel zo blijkt te zijn……
maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet. Hij zou dan iedereen een rad voor ogen hebben gedraaid ….maar het zou kunnen inderdaad.

Ik twijfel nog steeds heel erg omdat hij mij dingen vertelde die ik heel raar vond zoals…..
"Je zult het niet leuk vinden maar een collega vroeg mij om met hem op vrouwenjacht te gaan, maar dat heb ik natuurlijk afgeslagen en gezegd dat hij dat maar lekker moest doen, maar dat dat niets voor mij was"
Waarom hij mij dat in vredesnaam moest vertellen weet ik nog steeds niet.

Ook "dat hij niet aan een tweede leg toe is en niet uit is op een jonge blonde griet met twee kinderen"….????Ik heb het met hem daar nooit over gehad??!

Volgens mij zei hij het net tegen de verkeerde……Had zomaar het idee dat hij afgesproken had met iemand en dat hij opmerkingen gekregen had……Heel raar in ieder geval.

Ook zit er een vrouw (een jonge blonde griet met twee kinderen) op zijn fb-account al zijn profielfoto's te liken. Die reageerde na die opmerking ook ineens niet meer……ook niet op zijn verjaardag. Misschien dat het opgevallen is door anderen en dat hij erop gewezen is…..geen idee.
Geeft te denken….

Maar nu dwaal ik af op de praktische kant van alles waar ik me juist op moet richten voor mij en de kinderen.

Voor de woning ga ik me ook inschrijven.

helaas

hebben jullie geen gezamenlijk persoonlijk doel meer, hopelijk wel een gezamenlijk doel ten aanzien van de kinderen. Hoe heftig voor je, heel herkenbaar de hele situatie voor velen hier.
Uiteraard zegt toekomstige ex dat hij een zachte landing wil en niet uit is op strijd en dit zal in essentie ook wel zijn. Dat hoeft alleen niet te betekenen dat wat hij wil en doet voor jou ook het juiste is. ik weet precies hoe je je nu voelt, dit kan je niet alleen. bijna iedereen zegt het al, omring je met mensen die van je houden en die je steunen en die je af en toe een spiegel voor houden. Maar ook die je kunnen helpen om uit de emotie te komen en het puur zakelijk en praktisch te houden (zo moeilijk).

Ga in overlevingsmodus, zeg nee tegen alles wat je onnodig energie kost, dat mag. Het praktisch kunnen regelen en daar controle over houden voor jezelf kan je ook helpen. online staan er heel veel sites die raad geven, zowel praktisch als emotioneel. onderstaande link geeft heel veel praktische info afhankelijk van je situatie.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/scheiden/vraag-en-antwoord/checklist-bij-scheiden-of-uit-elkaar-gaan

je staat er niet alleen voor, je zal er in deze moeilijke tijd achterkomen dat heel veel mensen (soms uit onverwachte hoek) er voor je zijn! Wees lief voor jezelf en het mag soms ook even niet gaan, dat is ook ok.

sterkte, er komen betere tijden aan zegt iedereen die al verder in het proces is, probeer daar aan vast te houden!

Lente

Lente

08-01-2018 om 20:13

Natuurlijk is dat niet raar

Jij kunt iedereen die je wilt erbij vragen. Of iemand dat raar vindt, is niet de juiste vraag. Het gaat erom waar jij je goed bij voelt. En daar ga jij alleen over.
Hoe betrokken is je vader bij je ex? Het gevaar kan zijn dat er mannen-normen aan te pas komen, zodat jij aan het kortste eind trekt. Dat moet je zelf inschatten.

Persoonlijk zou ik liever iemand meenemen die al een dergelijk proces achter de rug heeft, bij voorkeur iemand met ongeveer dezelfde situatie.
Als je vader meegaat, zou ik hem als voorbereiding een aantal links sturen en de situatie vooraf goed doorspreken, mede naar aanleiding van de tips van dit forum.

Ms. Simone

Ms. Simone

08-01-2018 om 23:17

Gaat nu heel goed

Het gaat nu gelukkig weer heel goed met de kinderen en mij. We zijn net voor de zomer verhuisd naar een leuk huurhuis in een door mij gewenste omgeving. Het heeft krap een jaar geduurd voordat ik deze woning kreeg toegewezen en dat laatste half jaar daarvan (voordat ik ‘wegkon’) is enorm pijnlijk en stresserend geweest, vooral ook door ‘fratsen’ van ex. Daarover heb ik meerdere draadjes geopend hier op OO.

Ik wil(de) wel weer werken en had ook al (even) een parttime baan, maar het bleek wat te zwaar (grote problematiek aldaar) en voor mij eigenlijk nog wat te vroeg, dus ben ik daar na een aantal weken gestopt. Nu ik een aantal maanden verder ben, ga ik wel weer solliciteren, maar het zal voorlopig zeker geen fulltime functie worden.

Ik heb het ‘geluk’ dat ik partneralimentatie krijg en dat er wat geld is vrijgekomen nadat mijn ex mij heeft uitgekocht. Hiervan kan ik natuurlijk niet rentenieren, maar het geeft wel even wat ademruimte. Heb wel gemerkt dat ik het weer fijn vond om (weliswaar kortstondig) te werken en weer onder de mensen te komen, want ik was erg geïsoleerd geraakt, maar ik zou me in jouw situatie (zo zat ik 1,5 jaar geleden) niet ook nog eens de stress van sollicitatieprocedures op de hals halen.

Wat betreft bijzondere uitspraken en gedrag van je ex: ook daar kan ik (maar ook Moederziel) over meepraten! Probeer dat zo min mogelijk te duiden, want daar kan je volledig op leeglopen en helemaal knettergek van worden.

Allie

Allie

09-01-2018 om 07:04

opnames

Bulk, het is *niet* juist dat j toestemming moet vragen voor opnames!

Dat denken veel mensen maar is niet was. Google maar even (als je twijfelt), dan vind je een link van een advocaat / advocaten kantoor die je uitlegt dat je dat gewoon zonder iets te zeggen kunt doen. Vooral doen, al is het maar omdat je zoveel hoort dat je het niet allemaal kunt onthouden.

Veder, maak veel aantekeningen! En vraag ze evt. even te wachten als je iets opschrijft. Het is veel en onbekende en daarmee ingewikkelde materie. Je onthoud veel (toch) niet, dus overschat jezelf niet en schrijf het op.

En lekker je vader meenemen als je je daar prettiger bij voelt. En als hij zegt "hoezo?", zeg je gewoon dat je dat prettig vindt omdat er zoveel onbekende materie over je heen komt. Je hebt niets te maken met wat je ex ervan vindt. Alleen wel bedenken of het niet contraproductief werkt. Maar je kunt ook een zakelijke vriendin meenemen. En laat die persoon ook lekker van alles opschrijven.

Verder: neem er geen beslissingen. Schrijf alles op, zeg dat je er over na gaat denken en erop terug komt. En luister naar je gevoel. Als iets niet goed voelt dan niet met die persoon verder gaan.

En ook ik denk dat je aan een advocaat meer zult hebben. Kost misschien wat (als jullie vermogen hebben), maar levert ie vast meer op. Zorg voor een goede, gespecialiseerde bijv via de VFAS.

En laat je niet teveel opjagen. Neem de tijd die je nodig hebt. Maar volg de tip van Pennestreek op qua overzicht, kopieën en handtekeningen. En laat hem daarop verklaren dat er verder geen andere bank of beleggingrekeningen of vermogen is...

Aanvullingen

Helaas, herken ik jouw situatie. De ellende is dat je zoiets voor de eerste keer doet, dus geen ervaring hebt, je het alleen moet doen en je daarbij super ellendig voelt. Veel goede tips zijn hierboven al gegeven. Als ik het over had kunnen doen had ik willen proberen vast te leggen dat wij beiden in de buurt van de kinderen zouden moeten blijven wonen, dat is zo ontzettend belangrijk! De tip van het pensioen is een hele goede, ik was zo van slag dat ik geen cent van hem wilde hebben, heel stom. Wat ik je ook mee wil geven is zorg zo goed mogelijk voor jezelf, geestelijk en lichamelijk. Ik ben destijds keihard meer gaan werken wat ook wel moest, geen tijd voor sport en sociale contacten, ook geen geld daarvoor want de deur uit betekende ook een oppas.Ik ging tussendoor nog schoonmaken bij anderen om bij te verdienen. Geslapen heb ik die jaren amper en nu ben ik zo moe en heb allerlei lichamelijke klachten en (ik schaam me hiervoor) ben verbitterd. Moet nu, na jaren, puin ruimen terwijl ex al lang zijn zaakjes piekfijn voor elkaar heeft. Relativeer, er zijn zovelen, jij kan dit ook. Geloof niet alles wat jouw aanstaande ex-man je nu belooft en laat hem zijn beloftes op papier zetten, is misschien van geen waarde maar je weet het niet. Ik zou inderdaad een mediator overslaan en, zodra je weet wat jij graag wil, een goede advocaat zoeken. Verwacht ook niet dat je ex met je meedenkt of meeleeft. En kijk ook kritisch naar het ouderschapsplan, lees hierover tevoren veel, met name dit forum kan je hier bij helpen, er staat veel informatie. Probeer vooruit te denken. Bijvoorbeeld een verdeling van bij de één de kerstdagen en bij de ander oud en nieuw kan betekenen dat een van jullie met de kerstdagen de komende jaren alleen is. Sterkte.

Li

Li

09-01-2018 om 11:51

werken en ASS

Hier ook een zoon die niets doet als ik er niet ben. Daarvoor heb ik Stichting Zorgstudent ingeschakeld. Ik zie hier ook wel StudentsPlus voorbij komen.

10 euro per uur, maar ja, als je een baby had, moest je kinderopvang betalen om te werken en dat is nog veel duurder. Punt is ook dat je op deze leeftijd nog net je voet tussen de deur kan krijgen bij een werkgever, als je langer wacht wordt dat moeilijk.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.