Ik heb problemen met nieuwe baan vriend.
hallo allemaal,
Ik ben op zoek naar tips en meningen om de situatie misschien anders te bekijken.
Mijn vriend heeft altijd een eigen bedrijf gehad. Gewoon overdag van maandag t/m vrijdag. Hier is hij mee gestopt omdat het financieel te onzeker was. Hij heeft een buitenkansje gekregen en werkt nu in loondienst. Een ontzettend goed betaalde baan waar hij het ook naar zijn zin heeft. Alleen ik vind het verschrikkelijk! Hij werkt nu van maandag t/m donderdag van 12:00 tot 2 uur snachts. Plus een werkweekend per maand. Hij moet 2 uur naar zijn werk rijden, vandaar de lange dagen. Ik werk gewoon overdag. Dus ik zie hem nauwelijks meer. En als ik hem zie is hij moe. Door zijn werktijden ligt hij op vrije dagen tot de middag op bed. Ik wil eigenlijk gewoon dat hij een andere baan zoekt, met gewoon dagdiensten. Hij wil dit niet want heeft het naar zijn zin en het betaald zeer goed. Ik ben hier erg verdrietig over. Ik zou zelf nooit een baan nemen waardoor ik mijn vriend zo weinig zie. Dus het voelt voor mij alsof ik geen prioriteit ben en hij het helemaal niet erg vind mij zo weinig te zien. Vriend zegt dat hij het juist voor ons doet, voor financiele zekerheid en een mooie toekomst samen. Ik heb mijn vriend nu 2 weken niet gezien omdat ik ontploft ben. Ik heb hem eigenlijk een beetje laten kiezen tussen mij en zijn baan. Dit wil ik natuurlijk helemaal niet doen en ik wil hem niet kwijt. Ik voel me alleen zo verdrietig door zijn baan keuze. Wat vinden jullie hiervan? Is het normaal dat ik me niet belangrijk meer voel of moet ik er anders naar kijken? Alvast bedankt. 😊
Labyrinth schreef op 03-11-2025 om 18:57:
Is jouw gedachte waar, dat hij jou niet als prioriteit ziet, omdat hij deze baan heeft gekozen? Hoe zeker weet je dat?
Mijn man werkt in de zorg en heeft al voordat we getrouwd zijn en kinderen kregen een onregelmatig rooster. Dit betekent dat ik best veel in de avond alleen ben. Dat hij ook veel weekenden moet werken, is minder leuk. Maar toch ik ben er aan gewend, en ik ben de avonden alleen heerlijk gaan vinden.
Hij zegt dat hij deze baan heeft voor een financieel stabiele toekomst voor ons. En de mogelijkheid om over een tijdje een mooi huis te kopen. Hij vind juist dat hij het ook voor mij doet. Ik blijf liever in mijn kleine huurwoning met een vent die er is. Ik heb niks aan een mooi groot huis als ik er alleen zit. Dus het voelt voor mij alsof ik minder belangrijk voor hem ben dan hij voor mij is.
En wat als jullie allebei ‘gelijk’ hebben? Jij vindt dat hij zijn liefde voor jou moet laten zien door aanwezig te zijn. Hij vindt dat hij zijn liefde laat zien door nu tijd en energie te investeren om in de toekomst daar samen de vruchten van te kunnen plukken.
Die twee belevingen staan lijnrecht tegenover elkaar. Ik denk dat jullie hiermee naar een therapeut moeten. Jullie opvattingen stroken op een cruciaal punt niet met elkaar. Ik denk dat jullie daar samen niet uit gaan komen. De ‘waarheid’ ligt denk ik in het midden, maar hoe kom je daar?
Tenzij jij van je idé fixe af kunt stappen dat deze baan voor altijd is, ook als jullie al hoog en breed in dat mooie huis zitten… Daar zou je misschien afspraken over kunnen maken.
Anne-X schreef op 03-11-2025 om 18:58:
[..]
Jij snapt wat ik bedoel. Ik kan inderdaad prima alleen zijn. Anders was ik ook niet gescheiden. Ik ben alleen verdrietig alleen omdat ik de keuze van vriend niet snap. Ik snap niet waarom hij het prima vind mij zo weinig te zien voor geld.
Het kan ook zo zijn dat hij het niet als weinig ervaart.. het is minder vaak als je gewend was maar ook niet zo dat je hem nooit ziet . Geen financiële stress is ook wat waard.
Engeltje schreef op 03-11-2025 om 19:07:
En wat als jullie allebei ‘gelijk’ hebben? Jij vindt dat hij zijn liefde voor jou moet laten zien door aanwezig te zijn. Hij vindt dat hij zijn liefde laat zien door nu tijd en energie te investeren om in de toekomst daar samen de vruchten van te kunnen plukken.
Die twee belevingen staan lijnrecht tegenover elkaar. Ik denk dat jullie hiermee naar een therapeut moeten. Jullie opvattingen stroken op een cruciaal punt niet met elkaar. Ik denk dat jullie daar samen niet uit gaan komen. De ‘waarheid’ ligt denk ik in het midden, maar hoe kom je daar?
Tenzij jij van je idé fixe af kunt stappen dat deze baan voor altijd is, ook als jullie al hoog en breed in dat mooie huis zitten… Daar zou je misschien afspraken over kunnen maken.
Ik zou eerder therapie adviseren voor het niet alleen kunnen zijn, relatietherapie omdat je een baan hebt aangenomen waardoor je niet elke dag bij je partner bent , terwijl je je eigen huis hebt... klinkt best heel verstikkend allemaal..
Anne-X schreef op 03-11-2025 om 18:58:
[..]
Jij snapt wat ik bedoel. Ik kan inderdaad prima alleen zijn. Anders was ik ook niet gescheiden. Ik ben alleen verdrietig alleen omdat ik de keuze van vriend niet snap. Ik snap niet waarom hij het prima vind mij zo weinig te zien voor geld.
Hou jezelf niet voor de gek. Jij kunt niet goed alleen zijn. Dat blijkt uit werkelijk alles wat je post.
En daar moet je mee aan de slag gaan. Je vriend moet een aanvulling zijn, geen invulling. Hij is niet verantwoordelijk voor jouw entertainment.
En hou ook op met hem onder druk te zetten. Dreigen dat hij jou verliest als hij deze baan aanhoudt, is pure manipulatie. Niet ok.
Dweedledee schreef op 03-11-2025 om 19:20:
En hou ook op met hem onder druk te zetten. Dreigen dat hij jou verliest als hij deze baan aanhoudt, is pure manipulatie. Niet ok.
Klopt. Dat is ook niet oke. En dat wil ik ook helemaal niet. Ik kan wel prima alleen zijn, dat is het niet. Ik was na de scheiding ook 2 jaar alleen en had nergens last van. In een relatie vind ik het gewoon moeilijk. Omdat ik het type ben wat dan graag samen doet. Eigenlijk alles graag samen doet. Dus de keuze van mijn vriend om een baan als dit te nemen. Dat doet pijn. Maar ik moet hem inderdaad niet laten kiezen. Daarom probeer ik nu zelf uit te zoeken of ik de baan kan accepteren. Het is gewoon niet hoe ik een relatie zie en waar ik behoefte aan heb.
Dit gaat jou niet helpen in jouw behoefte om vaker met hem samen dingen te doen. Niets mis mee om deze behoefte te hebben.
Is het voor jouw vriend niet fijner om bijvoorbeeld van di op wo op do, dichtbij zijn werk in een betaalbare accommodatie te overnachten. Jij hebt er niets aan, iemand die om 3.00 uur zijn bed in rolt. En hij komt donderdag uitgeruster thuis. Werk en dan 4 uur achter stuur zitten, dat zou mij nekken.
Anne-X schreef op 03-11-2025 om 19:31:
[..]
Klopt. Dat is ook niet oke. En dat wil ik ook helemaal niet. Ik kan wel prima alleen zijn, dat is het niet. Ik was na de scheiding ook 2 jaar alleen en had nergens last van. In een relatie vind ik het gewoon moeilijk. Omdat ik het type ben wat dan graag samen doet. Eigenlijk alles graag samen doet. Dus de keuze van mijn vriend om een baan als dit te nemen. Dat doet pijn. Maar ik moet hem inderdaad niet laten kiezen. Daarom probeer ik nu zelf uit te zoeken of ik de baan kan accepteren. Het is gewoon niet hoe ik een relatie zie en waar ik behoefte aan heb.
Een relatie is pas in jouw ogen een relatie als je elke dag samen alles doet? Echt dit klinkt wel heel verstikkend. Zoiezo zijn de meeste banen niet alleen maandag tot vrijdag. Ook in de supermarkt worden weekenden gewerkt, de zorg, meeste bedrijven ... je beperkt iemand dan wel heel erg in zijn mogelijkheden als je elke avond en weekend thuis moeten zijn.... omdat ze jou anders niet belangrijk genoeg vinden ..
Mag je partner wel een hobby of sport zonder jou beoefenen?
Anoniemvoornu schreef op 03-11-2025 om 19:51:
Mag je partner wel een hobby of sport zonder jou beoefenen?
Tuurlijk wel. Van er elke avond zijn, naar maar 3 avonden per week en 1x per maand zelfs maar 1 avond per week is een groot verschil. Ik werk zelf in de zorg, dus ook weekenden maar dan wel overdag. Het is mij gewoon te weinig. Misschien is het verstikkend. Maar ik breng gewoon graag tijd door met mijn vent. En hij heeft ook nog hobby's hoor. Gamen en motor rijden. Dat doet hij ook nog in zijn vrije dagen. Dus er blijft heeeel weinig tijd over voor ons samen. Misschien ligt het aan mij. Ik zoek ook meningen om het anders te zien.
Anne-X schreef op 03-11-2025 om 20:02:
[..]
Misschien ligt het aan mij. Ik zoek ook meningen om het anders te zien.
Wat was de reden van je scheiding als ik het vragen mag?
Labyrinth schreef op 03-11-2025 om 19:47:
Dit gaat jou niet helpen in jouw behoefte om vaker met hem samen dingen te doen. Niets mis mee om deze behoefte te hebben.
Is het voor jouw vriend niet fijner om bijvoorbeeld van di op wo op do, dichtbij zijn werk in een betaalbare accommodatie te overnachten. Jij hebt er niets aan, iemand die om 3.00 uur zijn bed in rolt. En hij komt donderdag uitgeruster thuis. Werk en dan 4 uur achter stuur zitten, dat zou mij nekken.
Dit zou zeker een mooie oplossing zijn, op zijn werkdagen geen 4 uur onderweg dus wellicht hoeft hij minder lang uit te slapen als hij dan wel thuis is.
Engeltje lijkt te denken dat deze baan tijdelijk is. Ik betwijfel dat. Er wordt vast een huis gekocht op basis van het huidige inkomen, dus dat moet vriend dan blijven verdienen. Dus dit is dan hoe de relatie eruit ziet, nu in haar huis, straks in hun nieuwe huis, maar feitelijk verandert er dan niks: TO heeft een klein baantje en draait het huishouden, en vriend is vrijwel altijd weg vanwege werk of slaapt uit.
Ik denk dat er serieus gepraat moet worden om vriend ervan te doordringen dat TO liever meer contact wil en minder geld. Als vriend dan toch deze baan wiĺ houden, dan moet hij ij dat geval niet doen alsof dat voor TO is.
Hij zal het vast ook voor TO doen, maar mogelijk vindt hij die baan ook om andere redenen erg aantrekkelijk. Dat is geen schande, maar hij moet dan niet doen alsof hij dit alleen maar voor de gezamenlijke toekomst doet.
Anne-X schreef op 03-11-2025 om 20:02:
[..]
Tuurlijk wel. Van er elke avond zijn, naar maar 3 avonden per week en 1x per maand zelfs maar 1 avond per week is een groot verschil. Ik werk zelf in de zorg, dus ook weekenden maar dan wel overdag. Het is mij gewoon te weinig. Misschien is het verstikkend. Maar ik breng gewoon graag tijd door met mijn vent. En hij heeft ook nog hobby's hoor. Gamen en motor rijden. Dat doet hij ook nog in zijn vrije dagen. Dus er blijft heeeel weinig tijd over voor ons samen. Misschien ligt het aan mij. Ik zoek ook meningen om het anders te zien.
Je werkt in de zorg? Vind jij dan ook van collega's die wel avonden werken dat ze hun gezin of partner niet als prioriteit hebben?
